عقاید یک دلقک
امتیاز دهید
نویسنده:
هاینریش بل
مترجم:
محمد اسماعیل زاده
امتیاز دهید
✔️ اگر بخواهیم یکی از تاثیرگذارترین رمان های قرن بیستم را نام ببریم باید به " عقاید یک دلقک " اشاره کنیم. این کتاب درباره دلقکی ست که مدت 5 سال است در مجامع مذهبی ظاهر می شود و با سخنان طنز آمیز خود، تماشاگران را سرگرم می کند. او فرزند کارخانه دار معروفی است که به ثروت پدر، پشت پا زده و زندگی ساده ای را در پیش گرفته است.
این داستان در زمان انتشارش با انتقاد های بسیاری مواجه شد اما با گذشت زمان اهمیتی تاریخی پیدا کرد. هاینریش بُل متفکر و نویسنده آلمانی، یکی از کسانی است که آثارش را می توان انعکاسی از تنهایی و پوچی انسان مدرن نامید . " عقاید یک دلقک " اثری است که در آن، این بازتاب در اوج خویش با فرم به تعامل رسیده و روانکاوی مشکلات روشنفکر و هنرمند جهان مدرن را به صورت کاملازیرپوستی مورد توجه قرار داده است. بل در این رمان با لحن خطابی خویش، دنیا را هدف می گیرد و در واقع بدین بهانه مخاطب را مورد نقد و خطاب قرار می دهد. کاری که در بسیاری از آثار محتواگرای قرن بیستم شاهد آن هستیم.
اما ارجاعات درون متنی داستان به همراه شخصیت پردازی های بسیار قوی باعث می شود این خرده روایت ها در یک فرم کلی جای گرفته و به رشته هایی تارعنکبوت وار تبدیل شوند که جدایی حتی یک سطر بدون آسیب به کلیت اثر غیرممکن باشد.
این کتاب از دو دیدگاه مهم قابل بررسی است :
یکی اثرات روانی پس از جنگ و دیگری اهمیت انسان و مقابله با هر چیزی که مانع انسان بودنش است. هاینریش بل به انسان با همه ی اشتباهاتش و سادگی هایش معتقد است و به هر چه که مانع انسانی بودن باشد می تازد.
بیشتر
این داستان در زمان انتشارش با انتقاد های بسیاری مواجه شد اما با گذشت زمان اهمیتی تاریخی پیدا کرد. هاینریش بُل متفکر و نویسنده آلمانی، یکی از کسانی است که آثارش را می توان انعکاسی از تنهایی و پوچی انسان مدرن نامید . " عقاید یک دلقک " اثری است که در آن، این بازتاب در اوج خویش با فرم به تعامل رسیده و روانکاوی مشکلات روشنفکر و هنرمند جهان مدرن را به صورت کاملازیرپوستی مورد توجه قرار داده است. بل در این رمان با لحن خطابی خویش، دنیا را هدف می گیرد و در واقع بدین بهانه مخاطب را مورد نقد و خطاب قرار می دهد. کاری که در بسیاری از آثار محتواگرای قرن بیستم شاهد آن هستیم.
اما ارجاعات درون متنی داستان به همراه شخصیت پردازی های بسیار قوی باعث می شود این خرده روایت ها در یک فرم کلی جای گرفته و به رشته هایی تارعنکبوت وار تبدیل شوند که جدایی حتی یک سطر بدون آسیب به کلیت اثر غیرممکن باشد.
این کتاب از دو دیدگاه مهم قابل بررسی است :
یکی اثرات روانی پس از جنگ و دیگری اهمیت انسان و مقابله با هر چیزی که مانع انسان بودنش است. هاینریش بل به انسان با همه ی اشتباهاتش و سادگی هایش معتقد است و به هر چه که مانع انسانی بودن باشد می تازد.
کتاب‌های مرتبط
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی عقاید یک دلقک
از متن کتاب
صاحب خانه ی ترشرو در راباز می کرد و او دیگر حتی نمی توانست بگوید:
شوهر من یک هنرمنداست، بله یک هنرمند.
هیچ!
به هیچ فکر کن
من مطمئنم ک ماری حتی اگر تمام دنیا را داشته باشد باز هم یک جایی خالی را حس میکند...جای خالی یک دلقک را.
*مردم یا متوجه منظور من می شوند یا نمی شوند. من یک مفسر نیستم.
*هرگز نباید سعی در تکرار لحظات داشت ، باید آن ها را همان گونه که یک بار اتفاق افتاده اند، فقط تنها به خاطر آورد.
* دلقکی که به مشروب روی بیاورد، زودتر از یک شیروانی ساز مست سقوط میکند
آیا جداً ماری می خواست که تسوپفنر را در مراسم رسمی و جشن ها همراهی کند و با دستانش لک لباس رسمی تسوپفنر را بشوید ؟ مطمئنا این مسئله ای است که به نظر و عقیده هر آدمی مربوط می شود ، ماری اما این کار شایسته تو نیست . بهتر است که به یک دلقک بی اعتقاد اعتماد کنی که تو را صبح های زود از خواب بیدار می کرد تا به موقع به مراسم دعا در کلیسا برسی .
مستقیما ب کاتولیک ها حمله میکند و برای این کارش دلایل خوبی دارد.
هانس اینگونه می خواهد که دین همچون سایر فکر ها ٬ مساله ای شخصی باشد و اجازه دخالت و ورود به حریم افراد را نداشته باشد.
عقاید یک دلقک تصویری از زندگی دلقکی است ک بدون رودربایستی عقایدش را بر زبان میراند و بر تمام دورویی ها و دو رو ها میتازد.
در قسمتهایی از کتاب ماری_معشوقه اش_ را مستقیما مورد خطاب قرار میدهد و ب عقیده ی من این قسمت ها یکی از ناب ترین عاشقانه های عصر بی عاطفگی هاست.
این اثری یک شاهکار است...هم ب دلیل نمایش اثرات روانی پس از جنگ و اهمیت انسان و مقابله با هر چیزی که مانع انسان بودنش است و هم ب دلیل عاشقانه های ناب و معصومانه اش.
راستش یک ویژگی هایی داشت که مثل خودم بود;-) ... مثلاخاطره ایی که بابرادرش داشت ووقتی تعریف میکرد کسی یادش نبود... انگار که اصلا اتفق نیفتاده...
به حق که لایق گرفتن نوبل بود...:-)