راز بزرگ

تا من بودم خدا نبود
حالا که او هست من نیستم

دوست عزیز شما مفهوم شعر رو اشتباه متوجه شدید من فکر می کنم منظور شعر اینه که وقتی که انسان فقط خودش رو میبینه و منیت داره پس در این صورت خدا در دلش وجود نداره چون فقط خودش در دل خودش هسته و جایی برای خدا نمی مونه . مصراع دومشم می تونه دو تا معنی داشته باشه: وقتی خدا رو شناخت که واقعا دیر شده بوده یعنی بعد از مرگ فهمید خدایی هم وجود داره یا این که با توجه به مصراع های قبلی این شعر که داره در مورد عشق صحبت می کنه وقتی عاشق خدا شد دیگه خودش رو فراموش کرد و منیتش رو کنار گذاشت .............. :-( :D ;-)

ترجمه این کتاب اگه نگم افتضاحه باید بگم فاجعه اس.

چقدر زیباست این نکته که انسان خدا گونه ای در تبعید است. (دکتر شریعتی)

انسان خدا گونه ای در تبعید است. (دکتر شریعتی)

خدا در وجود توست نیازی نداری که دنبالش بگردی هر وقت خود شناختی خدای خویش شناسی

مشکل اصلی تفاوت بین انسانهاست اینکه نظرات و اعقاید متفاوت باشد از کوته فکری گروهی و اگاهی گروهی دیگر ناشی نمیشود از اینکه نظر هر کسی را بشنویم که مخالف ماست و او را احمق بدانیم و بنامیم چیز حاصل نمی شود من یک دموکراتیکم تمامی نظرات باید شنیده شود

شما هم بیکارین خدا باشه یا نباشه نفی بشه یا نشه به تو چه مگه وکیل و وصی خدا هستی

متاسفانه روشن بینی وروشن فکری رو نمیشه به کسی القا کرد ،فقط به کسانی میشه کمک کرد که خودشون بخوان ، اشو از معدود کسانی هست که با کلمات وافکارو عقایدش باعث روشن شدن طالبان آزادی درافکار واندیشه شده ، اکثر مردم ازاینکه ممکنه افکار وعقاید و باورهایشون غلط باشه میترسن چون دراینصورت خودشون مسئول کل زندگیشون خواهند بود واین براشون خوشایند نیست ، باید همیشه باورمون به روز باشه وبه هیچ باوری هم محکم نچسبیم چون ممکنه به باوری برسیم که باباور قبلی مون مغایر باشه اونوقت باید بافکر باز باور درست تر رو انتخاب کنیم

روی صحبت من به اون شخصی هست که اصلاً معنی جمله اشو رو نفهمیده. (تا من بودم خدا نبود. حالا که خدا هست من نیستم).خانم یا آقا هر کسی که هستی لطف کن با دقت بخون و روش فکر کن مطمئن باش که این نظرات سخیفانه رو دیگه نمی دی. این جملات پر از معنی هستند

بسیاری از جملات به خاطر عدم رعایت ساده ترین اصول دستور زبان پارسی و آیین نگارش؛کاملاً نامفهومند