شهرناز

داستان ادبی، اخلاقی و تاریخی نوشته‌ی یحیی دولت آبادی، روایت‌گر دختری به نام شهرناز امیرزاده والا تبار است که پدرش سپه سالار لشکر و خانواده‌اش از بزرگان کشور هستند؛ به همین جهت شهرناز بسیار مغرور و خودپسند است و همین غرور او فراز و نشیب‌ها و شکست‌هایی را در زندگی‌اش به وجود می‌آورد.
به اعتقاد یحیی دولت آبادی کتاب شهرناز به حقیقت گذشته و به صورت افسانه نگارش یافته و حتی بعضی از اشخاص اساسی این داستان در هنگام نگارش آن هنوز در قید حیات بوده‌اند. در رمان شهرناز که در سال 1305 نوشته شده و جزو اولین رمان‌های فارسی به شمار می‌آید، تأثیر مستقیم رمان‌های احساساتی ترک به خوبی نمایان است. صحنه‌ها و مجالس اغلب ساختگی و غیر طبیعی هستند و کاراکتر اشخاص به درستی مشخص نشده‌اند. یحیی دولت آبادی نویسنده‌ی حوادث مشروطیت و بعد از مشروطیت و از بنیان‌گذاران نهادهای نوین آموزشی در ایران همچون انجمن معارف مدرسه سادات بوده است. او از جمله رجال سیاسی عصر مشروطه و دوران بعد از آن تا اوایل حکومت رضاشاه به محسوب می‌شود و پست‌های سیاسی چون نمایندگی مجلس شورای ملی را در مقاطع متعدد تجربه کرده است.