نیای مشترک ما با شامپانزه ها

دوستان عزیزم. یک پرسش عمومی دارم...
یک نکته ای هم که در باب بحث (( هوش متعالی خالق هوشمندی )) مطرح است؛ این است که ما اصولاً خودمان (( خواستار )) وجود این هوش هستیم و دوست داریم با این هوش برتر که مثل (( SERVER مرکزی )) است گفتگوی درونی داشته باشیم... این که این خواسته و تمایل برخواسته از (( هوشیاری ذاتی )) و یا (( جهل تحمیل شده از بیرون )) باشد خود یک پرسش بزرگ است که من دوست دارم؛ دوستان اگر نظری در این باره دارند من هم از آن مطلع شوم...نظر شما برای من بسیار مهم است.

بله همان طور که می توانیم کل کائنات را زیبا , زشت , بزرگ , کوچک و صفاتی از این دست بنامیم , می توانیم هوشمند هم بنامیم. این مساله به ما بستگی دارد.

2.یک مساله ی دیگر هم در مورد هوش بحث مهندسی ژنتیک و ارتقاء هوش بشر در آینده است. من در کتاب "آینده ی فرا انسانی ما" نوشته ی فرانسیس فوکویاما که هنوز کامل نخوانده ام برای نخستین بار با این مساله مواجه شدم. البته آن کتاب در مورد زیست شناسی و بیوتکنولوژی نیست بلکه در مورد پیامدهای سیاسی آن هست. اما همانقدر که در مورد آینده ی دانش بشر در این زمینه سخن می گفت دست کم این بحث مطرح است که امکان ارتقاء هوش انسان وجود دارد.اما یک مشکل که در آنجا هم اشاره ای بدان شده بود همین است که آیا اصلا هوش یک پارامتر کاملا مشخص است که می توان آن را با g نشان داد(علامت g همانجا استفاده شده بود) و یا اینکه یک امر چندپارامتری شامل حافظه و قدرت استدلال و سرعت انتقال و ... است.
مقصود اینکه هیچ بعید نیست که در آینده انسان بتواند در زمینه ی ارتقاء هوش کارهای شگفت انجام دهد و این دقیقا مغایر دیدگاه متافیزیکی بودن هوش است.

بعنوان مثال شما صدای گیتار را بعنوان یک مشخصه انتخاب میکنید و بعد میگویید گیتار از یک تکه چوب و چند سیم و یک سیم پیچ تشکیل شده که صدای آن توسط تقویت کننده به این شکل در می آید. مشخص است که اگر گیتار را به دو نیم تقسیم کنم شما قادر نخواهید بود همان صدای مشخصه ی انتخابی و اولیه ی مورد نظرتان را مجددا تولید کنید. و همینطور که مشخص است نه چوب و نه سیمها و ... به تنهایی قادر نیستند همان صدای اولیه را که با کار هماهنگ تمام قسمتها حاصل می شوند را تولید کنند. حالا یک نفر بصورت کلی به ماجرا نگاه می کند و میگوید از کار تمام این قطعات صدای نهایی تولید می شود.یکی هم ممکن است مثل شما بخواهد نتیجه بگیرد چون هیچ کدام از این قطعات به تنهایی قادر نیستند صدای مورد نظر را تولید کنند( یا چگونگی تولید صدا توسط این اجزاء نا مشخص است) پس این صدا منشائی غیر از چوب و سیم و ... گیتار دارد.

شما میدانید که یک سلول دارای چیزی به نام هوش نیست(اما میدانیم که سلولها می توانند عملیات خاصی را انجام دهند) اما دسته ای از سلولها می توانند مغزی را تولید کنند که بتواند هوش را بوجود بیاورد( که از نظر من از انباشت همان عملیات ساده ای که سلولها انجام میدهند این هوش بوجود میآید). حالا شما جسم پیچیده ای مانند مغز را که از تعداد زیادی سلول تشکیل شده در نظر میگیرید و یک مشخصه ی آن را انتخاب می کنید(هوش) و میخواهید این هوش را در یک جزء ساده از همین مغز که یک سلول است مشاهده کنید.اما غافل از این نکته هستید که وقتی پیچیدگی یک ساختار پیچیده مثل مغز که از بخشهای بسیار زیادی تشکیل شده را تا حد یک سلول کاهش میدهید باید انتظار دیده شدن عامل هوش را هم تا همین مقدار پایین بیاورید.بنابراین انجام عملیات ساده ای که سلول انجام میدهد در واقع همان هوش در مغز است که از انباشت سلولها، به شکل بسیار پیچیده تری مانند هوش تبدیل شده.

اسمش رو بذار (( ناخود آگاه جمعی ))...
اسمش رو بذار (( آرکی تایپ ))...
اسمش رو بذار (( فطرت )) ...
مهم نیست (( اسمش )) رو چی میذاری..

مهم اینه که (( فهم درونی و ذاتی )) وجود داره...

میگن از بیرون میاد و با آموزش میاد؟! اشتباه میگن... جزئیاتش از بیرون میاد اما کلیاتش ثابته و از درون میاد...

همونطور که بچه عنکبوت هم میدونه چطور تارش رو ببافه... انسان هم چیزهای بسیاری رو ذاتی میدونه.

- دیویی میگه آموزش باعث میشه هویت جمعی ناخوداگاه شکل بگیره
- یونگ هم عقیده داره افراد حامل یک ناخوداگاه جمعی هستن که شامل مجموعه ای از آرکی تایپ ها یا کهن الگوها هست ، مثل کهن الگوی عشق یا دلیری و ... که خودش رو در صورت های گوناگون ادبی و مذهبی و فلسفی و ... بروز می ده.

حال سؤال من این است؟ آیا هویت انسان بیوشیمیایی (مادی و فیزیکی) است یا متافیزیکی ؟! یا هر دو با هم؟!

به اعتقاد من هم هویت و احساس من بودن چیزی مستقل از ذهن مادی است

دکتر قمشه ای:
میگه ما زیبایی، عدالت، راستی، عشق را دوست داریم چون از اول و از ازل تو سرشت ما بوده و ما تو این دنیا خاطرات گذشته( زندگی در بهشت) رو به خاطر میاریم
و مفاهیمی نظیر عدالت و عشق و میل به زیبایی از اون زمان و از زندگی گذشتمون به ما ارث رسیده