سازمان مجاهدین خلق، سرانجام یک مرگ تاریخی

از پیشگفتار کتاب:
نوشته ای را که پیش رو دارید پایان سال ۸۸ و در نخستین ماه های سال ۸۹ نگاشته شده است. بخشهایی از آن در «کار» ارگان سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در شماره های ۲۱۶-۲۱۴ (از مهرماه ۶۷ تا اردیبهشت ۶۸) زیر نام «مجاهدین خلق، سرانجام یک مرگ تاریخی» به چاپ رسیدند و از آن پس که همراهی با گروهی که دیگر شایستگی چنین نامی را نداشت پایان دادم و نشریه دیگر امکان انتشار نیافت. این نوشته نیز ناتمام ماند. اینک سه سالی از آن تاریخ می گذرد با بازنگری نوشته و نیز گذشت این دوره در مجموع درستی نکات و محورهای انگشت گذارده شده را آشکارتر می یابم که از جمله به آشکارتر شدن ماهیت و عملکردهای سازمان مجاهدین خلق به رهبری رجوی و به تلاشهای تبلیغ استحاله پذیری، رژیم میتوان اشاره کرد. اینک که امپریالیسم آمریکا و نظم نوین جهانی اش در رقابت و به همراهی با دیگر جناحهای جهانی سرمایه، گشایش بازارهای جدید غارت و چپاول انسانهایی که در بحران بی هویتی در واکنش به ناروایی ها و کاستی ها و کمبودهای اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی به ویژه در بلوک شرق در بازگشت به ارتجاع مذهبی و ناسیونالیسم پوسیده در پی هویت به ویرانگری آبادیها و کشتار خویش دست می زنند، اسب مراد می تازد تا بر نامرادی های خویش چیره شود بیش از همه این آرمانها و آماجهای سوسیالیسم اند که مورد حمله و هجوم آتش سرمایه داران قرار گرفته اند. از این رو دفاع همه جانبه و اندیشمندانه از ایده ی سوسیالیسم و فلسفه رهایی بخش طبقه ی کارگر بیش از پیش ضرورت می یابد...