نقد و تحلیل و گزیده داستان های صادق هدایت

از پیشگفتار:
یکی از دغدغه های همیشگی نویسنده ی این رساله که تعلق خاطر اصلی او فلسفه است، تاریخ تفکر ایرانیان در قرن اخیر است. برای شناخت این تاریخ و فراهم آوردن تمهیدی برای نگارش آن، نخست باید تک نگاری هایی درباره ی شخصیتهای مهم فرهنگی ایران انجام گیرد. صادق هدایت در مقام نویسنده ای تاثیرگذار یکی از چنین شخصیت هایی است. چرا که به قول یکی از مورخان هوشمند سیر اندیشه ها:
«در عصر ما ادبیات به خصوص رمان، از دو قرن پیش در بیان و صورت بندی ارزشها سهم مهمتری یافته و به اهمیتی که دارد، آگاهتر شده است. بینشهای کلی و مجرد فیلسوفان و دانشمندان علوم اجتماعی می بایست به صورتی مشخص تر و نزدیکتر به واقعیت در دسترس همگان گذاشته شود و این تکلیف به رمانها و نمایشنامه های بزرگ واگذار شده است. البته کاری که ادبیات در عصر ما کرده به مراتب از این حد فراتر می رود. زیرا چهره ای را که از جامعه نگاشته در نیم سایه ی ای از رمز و کنایه جای داده است که نمی توان آن را تحت هیچ مقوله ی خاصی قرار داد. ادبیات از سویی وامدار علوم اجتماعی است و از سوی دیگر یافته خود را به علم نظری جامعه پس داده است و بدینگونه کنش و واکنش و تاثیر متقابل فشرده ای میان دو طرف پدید آمده است.»
هدایت آثار ادبی از این دست کم به وجود نیاورده است. آثاری که بخشی از تاریخ تجدد و تجد دستیزی ما را تشکیل می دهند...