رسته‌ها

ازدواج دائم و ازدواج موقت از نظر اسلام

ازدواج دائم و ازدواج موقت از نظر اسلام
امتیاز دهید
5 / 2.3
با 432 رای
امتیاز دهید
5 / 2.3
با 432 رای
گرد آورنده: حسن موجودی
پاسخ به ایرادات ازدواج موقت
گاهی گفته می شود چه تفاوتی میان ازدواج موقت و فحشا وجود دارد؟پاسخ آنها که چنین می گویند گویا اصلا از مفهوم ازدواج موقت آگاهی ندارند،زیرا ازدواج موقت تنها با گفتن دو جمله تمام نمی شود بلکه مقرراتی همانند ازدواج دائم دارد،یعنی چنان زنی در تمام مدت ازدواج موقت منحصرا در اختیار این مرد باشد و به هنگامی که مدت پایان یافت باید عده نگه دارد یعنی حداقل 45 روز از اقدام به هرگونه ازدواج با شخص دیگری خودداری کند،تا اگر از مرد اول باردار شده وضع او روشن شود.حتی اگر با وسایل جلوگیری اقدام به جلوگیری از انعقاذ نطفه کند باز هم رعایت این مدت واجب است.واگر از او صاحب فرزندی شد باید همانند فرزند ازدواج دائم مورد حمایت او قرار گیرد و تمام احکام فرزند بر او جاری خواهد شد. در حالیکه در فحشاء هیچ یک از این شرایط و قیود وجود ندارد.
ایراد دیگری که به این نوع ازدواج وارد میکنند اینست که ازدواج موقت توسط بعضی افراد هوسباز مورد سوءاستفاده قرار میگیرد و هر نوع فحشا را در پشت این پرده انجام میدهند. تا آنجا که افراد محترم هرگز تن به ازدواج نمیدهند و زنان با شخصیت از آن ابا دارند.در پاسخ باید گفت سوء استفاده از کدام قانون در دنیا نشده است؟آیا باید جلوی یک قانون فطری و ضرورت اجتماعی را به خاطر سوءاستفاده گرفت؟یا باید جلوی سوءاستفاده کنندگان را بگیریم؟
میگویند : ازدواج موقت سبب می شود که افراد بی سرپرست همچون فرزندان نامشروع تحویل به جامعه داده شود..در پاسخ باید گفت فرزندان نامشروع از نظر قانونی نه وابسته به پدرند و نه مادر،در حالیکه فرزندان ازدواج موقت کوچکترین تفاوتی با فرزندان ازدواج دائم حتی در میراث و سایر حقوق اجتماعی ندارند و گویا عدم توجه به این حقیقت سرچشمه اشکال فوق شده است.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
33
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
Reza
Reza
1387/05/31

کتاب‌های مرتبط

برای درج دیدگاه لطفاً به حساب کاربری خود وارد شوید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی ازدواج دائم و ازدواج موقت از نظر اسلام

تعداد دیدگاه‌ها:
454
بله در زندگی ائمه صیغه نبوده چون اسلام هماغوشی با کنیزان (ام ولد ها) را برای پیامبر اسلام و ائمه حلال شمرده است.
احادیث هم هرگز نمی توانند سند معتبری باشند.
فقط در یک جمله خلاصه می کنم:
صیغه همان آزادی جنسی در لفافه ی شرع است.
به نوعی راحت کردن وجدان مومنین مسلمان!
کلا کتاب جالبی بود;-(ولی توضیحات کاملی نداشت.صیغه از خیلی چیز ها بهتره(?)(?)(?):-(
شما باید موضع ات را روشن کنی. نمی شود بگویی صیغه بد است، دست آخر هم با جمله (صیغه از آزادی جنسی بهتر است) توجیهش کنی. من هم می دانم که اهل تسنن نه صیغه را قبول دارند و نه بسیاری از بدعت هایی که ملاهای شکم پرست شیعه به دین افزوده اند. اما مگر شما سنی ها را قبول دارید؟؟؟ چطور است که در مواقع دیگر از آنها بد می گویید و فقط خودتان را مسلمان واقعی می خوانید، مساجدشان را تخریب می کنید و بزرگان دینی شان را به زندان می اندازید،... اما جایی که به نفع تان است ما را به منابع اهل تسنن رجوع می دهید؟! من در مورد قرائتی از اسلام صحبت می کنم که امروز در ایران وجود دارد و توسط نظام حاکم تبلیغ و ترویج می شود. باز هم تأکید می کنم صیغه هیچ تفاوتی با یک رابطه جنسی آزاد ندارد. بیخود با خواندن یک مشت شعر و ور عربی، سر خودتان کلاه شرعی نگذارید و گمان نکنید اعمال غیراخلاقی تان با یک ورد خواندن اخلاقی می شود! (مخاطب ام همه کسانی هستند که از صیغه دفاع می کنند)
در هر صورت شیخ صوسی از بزرگان شیعه و از کسانی است که حرفش سند است،صیغه را ننگ و عار میداند.به علت حرام بودن صیغه برای مردان متاهل و سواستفاده از آن به سبب هوس بازی به شدن نکوهیده شده حتی الامکان آن احادیث را هم میخواندی تا متوجه محدودیتی که صیغه میاورد میشدی.از نظر من که با آن مخالفم از آزادی جنسی بهتر است.
پرشین کینگ!
هر روایتی باید بررسی شود اگر چه در زندگی هیچ کدام از ائمه (ع) صیغه نبوده است.آنچه میگویی برخی روایاتی است که از لحاظ سند نیز ایراد دارند چه آنکه احادیثی بر ضد آنان که از لحاظ سند قوی ترند موجودند.
http://gabrielmmj.blogfa.com/
تذکر:
علم سندشناسی تاریخ و بررسی روایات تاریخی همانست که مشخص میکند کتزیاس دروغگو بوده و حرفهایش درباره کوروش نادرست بوده است.

در این زمینه بیشتر تحقیق کنید چراکه اهل سنت نیز به سبب ضعیف بودن آن احادیث صیغه را حرام میدانند و مسئله خیلی پیچیده است و در استخراج یک حکم عوامل بسیباری چون سند روایات را باید بررسی کرد.این مسئله ای است که اگر به یک سنی بگویی با خنده خواهد گفت چنین چیزی در اسلام نیست پس در بررسی روایات مسائل بسیار زیادی باید بررسی گردند.
ادامه:
همچنین مسلم نیشابوری در صحیحش نقل می‌كند كه :
قال عطاء قدم جابر بن عبد الله معتمرا فجئناه فی منزله فسأله القوم عن أشیاء ثم ذكروا المتعة فقال نعم استمتعنا على عهد رسول الله صلى الله علیه وسلم وأبى بكر وعمر .
صحیح مسلم ، ج4 ، ص131 .
عطاء گوید : جابر بن عبد الله انصاری برای عمره به مكه آمد . به منزل او رفتم ، مردمان از او مسأله می‌پرسیدند تا صحبت رسید به متعه . جابر بن عبد الله گفت : بلی ما در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و هم در زمان ابوبكر و عمر متعه می‌كردیم .
و باز در جایی دیگر نقل می‌كند :
عن أبی نضرة قال كنت عند جابر بن عبد الله فاتاه آت فقال إن ابن عباس وابن الزبیر اختلفا فی المتعتین فقال جابر فعلناهما مع رسول الله صلى الله علیه وسلم ثم نهانا عنهما عمر فلم نعد لهما .
صحیح مسلم ، ج4 ، ص59 .
من در نزد جابر بن عبد الله بودم ، گفتند عبد الله بن عباس و عبد الله بن زبیر در موضوع دو متعه [متعۀ نساء و متعۀ حج ] اختلاف نظر دارند . جابر بن عبد الله گفت : ما در زمان رسول خدا هر دو را به جا می‌آوردیم ؛ پس عمر آن دو را نهی كرد و ما هم دیگر پس از آن بجا نیاوردیم .
اهل سنت می‌گویند كه جناب عمر صلاح دید كه متعه را حرام كند .
متعتان كانتا على عهد رسول الله ، صلى الله علیه وآله – أنا أنهى عنهما ، وأعاقب علیهما ، متعة النساء ومتعة الحج .
دو متعه در زمان رسول خدا حلال بود كه من آن را حرام می‌كنم و هر كس انجام دهد ، او را مجازات می‌كنم : یكی متعه حج و دیگری متعه زنان .
الإیضاح ، الفضل بن شاذان الأزدی ، ص 443 و مسند احمد ، الإمام احمد بن حنبل ، ج 1 ، ص 52 و ج 3 ، ص 325 و السنن الكبرى ، البیهقی ، ج 7 ، ص 206 و معرفة السنن والآثار ، البیهقی ، ج 5 ، ص 345 و الاستذكار ، ابن عبد البر ، ج 4 ، ص 95 و أحكام القرآن ، الجصاص ، ج 1 ، ص 338 و أحكام القرآن ، الجصاص ، ج 2 ، ص 191 و تفسیر الرازی ، الرازی ، ج 5 ، ص 167 و تذكرة الحفاظ ، الذهبی ، ج 1 ، ص 366 و میزان الاعتدال ، الذهبی ، ج 3 ، ص 552 و
جالب این است كه آقای سرخسی حنفی و ابن قدامه حنبلی از شخصیت‌های برجستۀ اهل سنت وقتی به این می‌رسند می‌گویند :
وقد صح أن عمر رضی الله عنه نهی الناس عن المتعة .
این كه عمر از متعه نهی كرده است ، صحت دارد .
متعه این قدر در قرآن به صراحت آمده است و آن‌ها زیر بار نرفتند . اگر نام امام علی علیه السلام هم در قرآن آمده بود ، می‌گفتند :
ان الله تبارك و تعالی قد عین علیاً للإمامة ولكن عمر عزله .
پس حتی اگر اسم ائمه در قرآن هم می‌آمد ، هیچ ضمانتی وجود نداشت كه اهل سنت آن را بپذیرند .
برای مطالعه بیشتر پیشنهاد می کنم کتاب چهل حدیث درباره ی متعه از شیخ مفید و متعه یا ازدواج موقت‏از دیدگاه شهید مطهری را مطالعه بفرمایید.‏
نظرات یکی از همفکران filis درباره صیغه:
آیه 24 سوره نساء:
«فمااستمتعتم به منهن فاتوهن اجورهن فریضه» و زنانی را که متعه می کنید واجب است که مهر ایشان را بپردازید.
عبد الله بن عمر بن خطاب در جواب سوال کننده ای که درباره صیغه پرسیده بود، گفت : صیغه امری حلال است.
سوال کننده از او پرسید : مگر پدرت آنرا حرام اعلام نکرده است ؟
عبدالله بن عمر در جواب گفت: صیغه به گفته پدرم حرام شد اما در زمان رسول اکرم حلال بود ومن قول رسول اکرم را رها نمیکنم تا قول پدر را متابعت نمایم . همین که در زمان رسول اکرم حلال بوده کفایت می کند.
این سخن امیر مومنان است که می فرمایند:
((لولاعمر نهی عن المتعه ما زنی الا شقی اوشقیه)) (اگر عمراز متعه نساء‌ نهی نمی کرد هیچ کس زنانمی کرد مگرافراد شقی)
در بارۀ متعه در قرآن آیۀ صریح داریم كه فرمودند :
فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآَتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً . النساء / 24 .
و زنانى را كه متعه كرده اید ، مَهرشان را به عنوان فریضه اى به آنان بدهید ، و بر شما گناهى نیست كه پس از [ تعیین مبلغ ] مقرر ، با یكدیگر توافق كنید [ كه مدت عقد یا مَهر را كم یا زیاد كنید ] .
قرطبی می‌گوید :
وقال الجمهور المراد نكاح المتعة الذی كان فی صدر الإسلام .
تفسیر قرطبی ، ج5 ، ص120 و فتح القدیر ، ج1 ، ص449 و تفسیر طبری ، ج5 ، ص18
مراد از این « فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ » نكاح متعه است كه در صدر اسلام رایج بوده .
و ده‌ها روایت در صحیح بخاری ، از جابر و دیگران آورده‌اند كه ما در زمان پیامبر متعه می‌كردیم ؛ حتی به یك مشت گندم .
محمد بن اسماعیل بخاری در صحیحش نقل می‌كند كه :
حدثنا مسدد حدثنا یحیى عن عمران أبى بكر حدثنا أبو رجاء عن عمران بن حصین رضى الله تعالى عنه قال نزلت آیة المتعة فی كتاب الله ففعلناها مع رسول الله صلى الله علیه وسلم ولم ینزل قرآن یحرمه ولم ینه عنها حتى مات قال رجل برأیه ما شاء قال محمد یقال إنه عمر .
صحیح البخاری ، ج 5 ، ص 158 .
آیۀ متعه در زمان رسول خدا نازل شد و ما در زمان رسول خدا به آن عمل می‌كردیم و آیۀ هم بر حرمت‌ آن نازل نگردید و رسول خدا هم تا دم مرگ ما را از آن منع نكرد ، مردی با رأی و میل خودش هر چه كه دلش خواست گفت . و این شخص عمر بن الخطاب بود .
این است که صیغه (فحشای اسلامی) را عَلَم کرده اند تا از این راه تمایلات خود را ارضا کنند.

مجبورم دوباره تکرار کنم:
در حرمت و ممنوعیت ازدواج موقت برای مردان متاهل که حدیث و روایت زیاد است.در حرمت سواستفاده و به طور همزمان چند صیغه کردن نیز روایات بیان کردم.(به صفحات پیشین مراجعه کنید)هر چند روایات در این باره فراوان است.
علی بن ابی‌طالب(ع) همانطور که از مصادر اهل سنت نقل شد و اما مصادر اهل شیعه در مسند امام زید بن علی از زید بن علی از پدرش از جدش علی روایت کرده است که گفت: «نهى رسول الله ص عن نكاح المتعة عام خيبر».الروض النصير شرح مجموع الفقه الكبير (4/23)، تهذيب الأحكام طوسي (7/251) الاستبصار طوسي 3/142، وسائل الشيعه عاملي (4/441).
2- امام زید (الروض النضير شرح مجموع الفقه الكبير (4/26).
3- امام جعفر صادق همانطور که در بحارالانوار (100/318) آمده است از او دربارة متعه سؤال شد گفت: جز انسانهای فاجر کسی نزد ما آنرا انجام نمی‌دهد. در «الروض النضیر» در فقه زیدیه، آمده است او دربارة نکاح متعه گفت: همان زنی است. (الروض النضير شرح مجموع فقه الكبير 4/226 ودعائم الاسلام 2/229).
4- امام محمدباقر دربارة نکاح متعه گفت همان زنی است همانطور که در روض‌النضیرآمده است. و دربارة نهی ائمه از نکاح متعه به کتاب الکافی کلینی (5/449 و 453) مراجعه شود.
5- امام حسن بن یحیی بن زید فقیه اهل عراق اجماع اهل بیت دربارة نهی از نکاح متعه را نقل می‌کند. (الروض النضير شرح مجموع الفقه الكبير 4/226).
طوسی یکی از علماء بزرگ امامیه می‌گوید: نکاح موقت عیب و عار است.
(تهذیب الاحکام 7/253)
منبع:
http://gabrielmmj.blogfa.com
نکته اخر اینکه من با صیغه مخالف هستم ولی روی سخنم با شماست که آزادی جنسی را روا میدانید و صیغه را ناشایست!در صورتی که کسی به زور این کار را نمیکند و خود به این کار تن میدهد

صیغه از ابتدا موضوعی مورد بحث و اختلاف بوده و برخی از علما آن را حرام میدانند اهل تسنن نیز به کل آن را حرام میدانند.این موضوعی نیست که بتوان با آن اسلام را نخطئه کرد.
ر تاریخ نیامده است که یکی از علماء یا عامه اهل بیت (امامان شیعه نه خود متعه زاده بودند ونه متعه داشتند ونه فرزندان متعه ،تاریخ مینماید که پیامبر نیز چنین بود) بخصوص در سه قرن اول هجری از ازدواج موقت بدنیا آمده باشند. اگر آنان آنرا مباح یا واجب می‌دانستند در میان آنها اجرا می‌شد و فرزندانی از این طریق بدنیا می‌آمدند و[اما] کتب انساب تنها دو نوع مادر برای آنها ذکر کرده است یکی همسر دائمی و دیگری جاریه. بدین دلیل آنان نکاح متعه انجام نداده‌اند، و این مقتضی تحریم آن از طرف امامان است. و اگر تاریخ زندگی آنان بررسی شود موضع عملی آنها در برابر متعه مشخص می‌شود. از این طریق تمام روایات نقل شده از آنها دربارة اباحه نکاح متعه تکذیب می‌شوند
اما بسیارند انسان هایی که نه بر خود مسلطند نه از نظر روانی سالم.بسیارند افرادی که به زمین و زمان به چشم کالای جنسی مینگرند پس اگر چیزی باعث شود که این لجام گسیختگی کمتر شود و محدودیت بیشتری به وجود آورد بهتر است تا آزادی بدون قید روابط جنسی.حداقل اندکی پایبندی برایشان ایجاد میشود.زنی که برای خود ارزش قائل نیست و به هر دلیلی صیغه میشود خود بهتر میداند که خویش را در حد یک کالای جنسی پایین آورده پس نام استثمار بر آن نباید گذاشت." در عین خنده دار بودن اینکه انسان (همون اشرف مخلوقات جون) رو این جور در موردش حرف میزنی تاسف آوره.

اشتباه شما در همین است. چه کسی گفته صیغه پایبندی اخلاقی ایجاد می کند؟ اصلا صیغه با یک رابطه جنسی آزاد چه تفاوتی دارد؟ چرا خودتان را گول می زنید؟ آیا با خواندن یک جمله عربی و نوشتن یک قرارداد صوری، می توان به یک عمل ناشایست مشروعیت بخشید؟ صیغه چیزی نیست جز یک کلاه شرعی برای مردان هوسرانی که در عین حال می خواهند خود را به ظاهر مومن و متدین هم نشان دهند، اما در باطن کثیف ترین و پلیدترین افرادند. این است که صیغه (فحشای اسلامی) را عَلَم کرده اند تا از این راه تمایلات خود را ارضا کنند. جالب است که بعضی از این جانوران طلبکار هم هستند که ما داریم با عمل به سنت حسنه صیغه ثواب هم می کنیم و بهشت بر ما مومنان خدا واجب است:))
ازدواج دائم و ازدواج موقت از نظر اسلام
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک