سلطه جویان و استعمارگران در خلیج فارس

از پیشگفتار:
«خلیج فارس» شهرت عظیم خود را در جهان قدیم زمانی بدست آورد که دریانوردان فنیقی در سفرهای بازگشت از این منطقه با خود ظروف مملو از مایع سیاه و بدبوئی را به اروپای آن زمان سوغات بردند که برای روشنائی و گرما بکار برده می شد. در حقیقت «خلیج فارس» و نفت ارتباط لایتزالی با یکدیگر دارند. در آثار تاریخی کهن جهان، به کرات از خلیج فارس و زندگی پیرامون آن اشارات مفصلی شده است.
در کتب قدیمی جغرافیا از این دریا به اسامی: «پرسیکوس سینوس» یا «سینوس پرسیکوس» یاد شده است که به معنای «خلیج پارس» میباشد. در «حدود العالم» که یکهزار سال پیش تالیف گردیده و قدیمترین کتاب موجود در دانش جغرافیا به زبان فارسی است، خلیج فارس چنین توصیف گردیده است: خلیج پارس از حد پارس برگیرد، با پهنای اندک تا به حدود سند.»
خلیج فارس به تنهائی و صرفنظر از دریای عمان ۲۱۳۲۸۵۰ کیلومتر مربع وسعت دارد و به همین لحاظ از دریاهای کوچک به شمار می رود و در علم جغرافیا در ردیف دریاهای کم عمق جهان قرار دارد. عمق متوسط آب در دریای عمان در بعضی نقاط بیشتر از ۳ هزار متر است اما از مدخل خلیج فارس یعنی «تنگه هرمز» که وارد خلیج شویم از عمق آب کاسته می شود و بندرت به ۹۰ تا ۱۰۰ متر میرسد. در قسمت شمال غربی، یعنی به سوی سواحل خوزستان عمق آب گاه تا ۲۵ متر کاهش میابد. بنا به مطالعات عمیق باستانشناسی و شواهد و مدارک بدست آمده حداقل از دو هزار سال قبل «نفت» توسط بشر شناخته شده بود...