زنها چه میگویند؟!

چند کلمه از نویسنده:
برای روشن شدن ذهن خواننده عزیز ذکر این نکته لازم است که غرض نویسنده این کتاب قلمفرسایی و توجه بنکات باریک و دقیق ادبی و اطناب در سخن پردازی نبوده و نخواهد بود، بلکه منظور، شرح و بیان حقایقی است که از زبان اکثریت زنان شنیده شده است و آنچه مرا وادار بنگارش این کتاب نمود دیدن مصائب زنان و نحوه قضاوت مردان در مورد زن است، اغلب در مجامع و محافل انس مردان بدون در نظر گرفتن وضع اجتماعی و عدم قدرت زن او را مقصر شمرده و حمله را نسبت بوی آغاز می نمایند و آخرالامر پس از تمام نسبتهای ناروایی که باو می دهند او را محیل و مکار می خوانند و نمی دانند که علت این امر همان ضعف و زبونی زنست که چون در مقابل قدرت و زورگوئی مرد هیچ وسیله ندارد، به حیله و دروغ متوسل می شود تا شاید کمتر جور ببیند. در نتیجه ندانسته دروغ را عادت ثانوی فرزندان خود می سازد و قهراً بر خلاف نیت واقعی خود، راه خلاف انسانیت و شرافت را از بدو زندگی بآنها می آموزد. آری دیدن این بدبختی ها و محرومیت زن، عجز و بیچارگی او ولو خیلی عالیمقام و با شخصیت و فاضله باشد، ظلمی که از مرد تحمل می کند اگر چه دارای تمول و حقوق اجتماعی باشد، صدمات و مشقاتی که از شریک و دوست ابدی زندگی خویش برخود هموار می سازد مرا بر آن داشت که علت العلل اینهمه اختلاف را جستجو نموده و در عین حال سبب پاره شدن رشته زندگی را پیدا کنم و ببینم چرا؟ زن و مرد نمیتوانند بارسنگین زندگی را با تشریک مساعی خود بمنزل برسانند و نیمه راه یکی خسته شده و شانه از زیر بار خالی میکند؟!...