واژه های فارسی میانه در هشت واژه نامه فارسی

از مقدمه کتاب:
در این دفتر واژه‌هایی که به عنوان واژه پهلوی در واژه‌نامه‌های فارسی به فارسی لغت فرس اسدی طوسی، صحاح الفرس، واژه‌نامه معیار جمالی، فرهنگ حسین وفایی، تحفه الاحباب، فرهنگ جهانگیری، مجمع الفرس و برهان قاطع یاد گردیده، گردآوری و به ترتیب الفبایی آورده شده است و در پایان آگاهی‌هایی که در باره زبان پهلوی در برخی از این واژه‌نامه‌ها آمده به صورت پیوستی با عنوان «آگاهی‌های پراکنده درباره زبان پهلوی» افزوده شده است.
چاپها و دستنویس هایی از این واژه نامه های هشتگانه که در این دفتر از آنها بهره جوئی شده است در زیریاد میگردد:
۱ - لغت فرس اسدی طوسی
الف - ویرایش عباس ،اقبال، تهران ، ۱۳۱۹ خورشیدی . در این دفتر هر جا که از لغت فرس» به تنهائی یادشده منظور همین ویرایش بوده است .
ب - ویرایش محمد دبیرسیاقی، تهران، ۱۳۳۶ خورشیدی .
ج - کهنه ترین دستنویس لغت فرس اسدی، بخشی از مجموعه دستنوشته شماره ۵۸۳۹ کتابخانه ملی ملک که گویا در سال ۷۲۲ هجری رونویس شده است. چون شادروان عباس اقبال از این دستنویس که با دستنویسهای دیگر لغت فرس فرقهای بسیار دارد بهره جوئی نکرده واژه های پهلوی آن جداگانه آورده شده و نشانه کوتاه (ک) برای آن بکار رفته است.
۲ - صحاح الفرس، از محمد پسر هندو شاه نخجوانی، نوشته در سده هشتم هجری ویراسته عبدالعلی طاعتی، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران، ۱۳۴۱ خورشیدی.
و...