غشاها

اواخر قرن بیست و یکم است و مومو مشهورترین متخصص مراقبت از پوست در تمام شهر تی است. بشریت برای فرار از تغییرات آب و هوایی به پناهگاه‌های گنبدی شکل در ته دریا مهاجرت کرده است...

از متن کتاب:
مومو کاغذ دیواری زرد رنگ اتاق خوابش را با انگشتانش نوازش کرد. سپس با ملایمت هلوی گلخانه اش را گاز گرفت. آبی شیرین از پوست صورتی رنگش تراوش کرد. پوستی چنان ظریف که اگر فوتش می کردی، کبود میشد. آیا او کاغذ زرد را از طریق تماس مستقیم با شبکه عصبی زیر پوست خود درک کرده بود؟ آیا این سلولهای چشایی او بود که شیرینی هلو را تشخیص میداد؟ هرگز نمی فهمید...