پرورش و تربیت اخلاقی اجتماعی در برنامه های درسی مبتنی بر ارزش های اسلامی

انسان بدون تربیت نمیتواند به کمال برسد و به دلیل چند بُعدی بودن نیازمند تربیتهای متفاوت است که از آن جمله میتوان به تربیت اجتماعی، اخلاقی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و ... اشاره کرد. در اين میان به جرأت میتوان تربیت
اخلاقی و اجتماعی را از مهمترين تربیتها دانست؛ زيرا نهتنها خود فرد، بلکه همه کسانی که بهنوعی با او در ارتباط هستند، از اين ارتباط متأثر میشوند. به بیان روشنتر، حیات جامعه به تربیت اخلاقی و اجتماعی وابسته است اولین آيات نازلشده بر پیامبر (ص) نخستین سند مدوُّن تعلیم و تربیت اسلامی است که در آن بر دو عنصر بنیادين تعلیم و تربیت يعنی کسب دانش و معرفت از يکسو تعالی روح و کمال انسانی از سوی ديگر تأکید میشود.
در تربیت آنچه محور قرار میگیرد، طبیعت اراده خواست و نیاز فطری فرد است که بايد توسط اولیا و مربیان مورد تأيید قرار گیرد. هرگونه تغییر و تبديل يا تحريف و تحمیل که ماهیت و هويت فردی او را مختل سازد پذيرفته نیست. از
همین روست که بايد فرصتها و زمینههای تربیتی به شکل آزاد اما متعهدانه فراهم شود تا شخصیت کودک بهمنزله يک پروسه و نه يک پروژه و بهمثابه يک جريان تکوينی و نه تدوينی، رشد يابد و هر فردی متناسب شاکله خودش و راه و روش منحصربهفرد خود، به کمال فردی و اجتماعی برسد؛ بنابراين تربیت اخلاقی و اجتماعی فرايندی است که هرچند در اجتماع اتفاق افتد اما هر فرد متناسب باشاکله خويش مسیر منحصربهفردی را به سمت کمال طی میکند و طی اين مسیر مستلزم طرح و نقشه و برنامهريزی اصولی میباشد