دستورالعمل های مناطق حفاظت شده دریایی

برگرفته از سرسخن کتاب:
رویکردهای حفاظت از سرزمین بنا به ماهیت خود متاثر از دانش بوم شناختی بوده و به تناسب تکامل آن در طول زمان خود را متحول کرده اند. روند این تحول را می توان با جایگزینی رویکردهای سکتاریستی، تجریدی، آمرانه، حراست، جزیره ای، تکنوکراتیک و دولتی دیروز به وسیله رویکردهای کل گرا، جامع، انعطاق پذیر، حفاظت، شبکه ای، دموکراتیک و غیردولتی کنونی نشان داد. مناطق ساحلی - دریایی در فراز و فرود چنین روندی چهار دهه دچار غفلت شده و دیرتر از مناطق خشکی مورد توجه جهانیان قرار گرفتند. حفاظت این مناطق گرچه در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد، اما رشد و توسعه آنها عملا پس از کنگره بالی (۱۹۸۲) در دستور کار کشورها قرار گرفت. به همین دلیل حفاظت و مدیریت این مناطق در مقایسه با مناطق خشکی امروزه، دارای کاستی های فراوانی است. کشور ایران در دهه ۸۰ - ۱۹۷۰ نه تنها یکی از کشورهای پیشگام منطقه در امر حفاظت به شمار می رفت، بلکه خود از مبتکران تعدادی از پیمان نامه های جهانی نظیر کنوانسیون تالابها بود...