دمکراسی های مدرن: دمکراسی، پارلمان، حقوق بشر

اگر بپذیریم ملت جوامع مدرن متکثر و سیال است، یعنی ملت واحد یکدست و یک فکر و یک اندیشه وجود ندارد و اینها واژه های مربوط به نظم تامگرای یک حکومت فاشیستی، نازیستی یا استالینیستی است، پس باید بپذیریم که صدای ما تنها یکی از سد یا هزار صدای ملت است و ما در مجموع و با هم کل ملت را می سازیم. ما تنها با ساختن یک ظرف دمکراتیک پارلمانی متکی و ملتزم به حقوق بشر، با حقوق یکسان در برابر قانون برای همه، مانند دمکراسی های غیرمستقیم واقعا موجود، می توانیم به حق حاکمیت ملت بر سرنوشت خویش دست یابیم. التزام به حقوق بشر به معنای لغو تمام تبعیض ها و امتیازات (به هر دلیل) و پذیرش عدالت صوری - حقوقی است که اساس دمکراسی های مدرن در تمام اشکال آن می باشد. کتابی که در دست دارید، چاپ دوم «دمکراسی پارلمانی لیبرال» است که برای اولین بار حدود شانزده سال پیش منتشر شد که این بار با نام «دمکراسی های مدرن»، (دمکراسی- پارلمان- حقوق بشر) و با تکمیل و ویراستاری جدید در اختیار شما قرار می گیرد. در جامعه باز و دمکرات، وکالت (انتخاب نمایندگان ملت) میدانی و در یک انتخابات دمکراتیک، آزاد و سالم واقعیت بیرونی پیدا می کند. تا آن زمان هر یک از «گروه» ها تنها مدعیان چنین وکالتی خواهند بود که تنها پندارهای آنان است.