در ستایش یک چشم

نویسنده این کتاب خودشون مترجم آثار مارکی دوساد و آثار ممنوعه و خشن دیگه هستند.ولی به جرات می تونم بگم در خشونت هیچ کدوم از اونا به پای این کتاب نمیرسن.
واقعا بعید میدونم در تاریخ زبان فارسی کتابی با این حجم از خشونت نوشته یا حتی ترجمه شده باشه.
اما به نظرم همین نکته ی مثبت کتاب هست و برعکس جریان غالب در ادبیات کنونی زبان فارسی حرکت کردند.امروزه اغلب متن ها شده احساسی و عاشقانه و انگیزشی و ...ولی این متن از همون صفحه ی اول تکلیف خودش رو با خواننده مشخص میکنه و میگه اینجا خبری از این کلیشه ها نیست و با یک چیز فوق العاده نامعمول طرف هستید.
کتاب البته خشونت خالص نیست و بخش های هیجان انگیز و حتی تراژیک فوق العاده خوبی داره.در کل نویسنده خیلی خوب تونسته این موارد رو در کنار هم قرار بده و یک چیز نو و ساختارشکن ارائه بده.