تاریخ فرهنگ ایران

گزیده ای از متن کتاب:
تربیت معانی و مفاهیم گوناگون دارد که در موارد مختلف و برحسب احتیاج می توان آن را بکار برد. در اصول آموزش و پرورش آن را عبارت دانند از تغییری که آدمی در نفس خویش یا دیگر مردمان احداث کند. از نظر روانشناسان تربیت مطابق تعریف پستالزی، عبارتست از رشد طبیعی و تدریجی و هماهنگ تمام نیروها و استعداد بشری که در نهاد خود او موجود و مکتوم است. به عقیده جامعه شناسان تربیت کوششی است که هر جامعه برای تامین نظارت و تسلط خود بر فرد به عمل می آورد. از لحاظ مورخان تربیت وسیله ای است که هر کشور در ادوار مختلف برای رسیدن به منظورهای خویش و نگاهداری تمدن و فرهنگ خود برمی انگیزد...