هجویه هنرمندان

هجویه ی هنرمندان که می توان آن را دشنام نامه و به اعتباری دیگر فکرتِ مشکل پسند خواند، نوشته ی مختصری است که در آن با قسمت کوچکی از هجویات هنرمندان آشنا می شویم. در این اثررویاروی با مطالبی کمتر شنیده شده مانند هجو فردوسی از زبان احمد شاملو و ابراهیم گلستان، شتم شاملو توسّط گلستان و هوشنگ ابتهاج، اهانت احمد کسروی و نیما یوشیج به شاعران بزرگ ایران، فحّاشی لوئی فردینان سلین به ژان پل سارتر، کوچک شمرده شدن دانته از جانب آناتول فرانس و نیچه، و تحقیر هنرمندان بزرگی چون شکسپیر، میلتون، گوته، زوال، ایبسن، مترلینگ، باخ، بتهون، واگنر و میکل آنژ از سوی تولستوی هستیم. هرچند پیام اصلی نوشتارِ مذکور دعوت به اندیشیدن و شک در یقین و دانسته هاست.