هجویه هنرمندان

هجویه ی هنرمندان که می توان آن را دشنام نامه و
به اعتباری دیگر فکرتِ مشکل پسند خواند، نوشته ی
مختصری است که در آن با قسمت کوچکی از هجویات
هنرمندان آشنا می شویم. در این اثررویاروی با مطالبی کمتر شنیده شده مانند
هجو فردوسی از زبان احمد شاملو و ابراهیم گلستان،
شتم شاملو توسّط گلستان و هوشنگ ابتهاج، اهانت
احمد کسروی و نیما یوشیج به شاعران بزرگ ایران،
فحّاشی لوئی فردینان سلین به ژان پل سارتر، کوچک
شمرده شدن دانته از جانب آناتول فرانس و نیچه، و
تحقیر هنرمندان بزرگی چون شکسپیر، میلتون، گوته،
زوال، ایبسن، مترلینگ، باخ، بتهون، واگنر و میکل آنژ از
سوی تولستوی هستیم. هرچند پیام اصلی نوشتارِ مذکور
دعوت به اندیشیدن و شک در یقین و دانسته هاست.