اسطوره شناسی آسمان شبانه

یـرانیان، از کهنترین مردمانی بودند که به آسمان نگریستند و بازتابی از باورها و داستانهای جاری در اطرافشان را بر آسمان منعکس کردند. سنت اخترشناسی ایرانی، یکی از کهنترین خوشههای دانایی در این زمینه است و جایگاه و نقش ایـرانیان در صورتبندیِ آنچه امروز چشمِ اخترشناسان در آسمان میبیند، بیتردید از دستاوردهای سایرِ تمدنها، بزرگتر و موثرتر بوده است. این در حالی است که میراث نجوم ایرانی در دو قرن گذشته، هم نادیده انگاشته شده و هم به تدریج از یادها رفته است. پافشاری بر اهمیت و قدمت نجوم یونانی-رومی، با کارکرد هویتبخشی که برای اروپاییان دارد، در حلقههای دانشگاهی رواج بیشتری یافته و حتی در خودِ ایـرانزمین نیز به رسمیت شناخته شده است. تودهی مردم ایـرانی هم به جای آنکه دستِ کم زیربنا و بستر مفهومیِ نجوم باستانیِ خویش را بشناسند، اغلب به طالعبینی و خرافههای مربوط به آسمان روی آورده و احکامِ نجومی را بر حکمت نجوم، ترجیح داده اند.