کیمیای درویش: در علم طب قدیم

عارف قرن دوازده هجری قمری، جناب میرزا محمدتقی میرزا محمدکاظم کرمانی (مظفر علیشاه)، افضل فضلای زمان و اعلم علمای دوران بود و در مراتب علوم نقلی و عقلی کمتر کسی با ایشان برابری می‌نمود. در معارف عرفانی و لطایف ایقانی و لطایف الهی او را جایگزین و نظیری نبود. دو کتاب بسیار مهم ایشان، یعنی بحر الاسرار و دیوان مشتاقیه، برهانی است قاطع بر این گفتار. آباء و اجداد جناب مظفر علیشاه کرمانی به شغل طبابت در کرمان مشغول بودند و جناب مظفر علیشاه در ابتدا به تحصیل فضل و کمال مشغول بود و در اندک زمانی در علوم عقلی و نقلی بر فضلای عصر سبقت گزید. او در فضایل انسانی و کمالات نفسانی هم مشهور گردید. اما ایشان از علوم ظاهری، باطنی ندید و از علوم صوری بوی معنا نشنید. این کتاب متضمن مطالب متنوع و مبسوط در علم شیمی قدیم است و شاعر کوشیده اصول مطالب را تا حد امکان با فروع تطبیق دهد و در حل مشکلات این علم باستانی ذره‌ای فروگذار ننماید.