جغرافیای تاریخی فارس

جغرافیای تاریخی فارس بخش کوچکی از جغرافیای مفصل تاریخی ایران است که پاول شوارتس قریب یک صد سال پیش (۱۸۹۶) به عنوان رساله ورود به دانشگاه بر مبنای آثار جغرافی‌دانان عربی‌نویس به تالیف آن آغاز کرد و به تدریج آن را ضمن نه دفتر در سال ۱۹۳۴ به پایان برد. کتاب حاضر دو دفتر و نیم آغازین از مجموع نه دفتر اثر مذکور است. مولف آلمانی کتاب، شوارتس کار تحقیقی خود را بر بررسی، تطبیق و نتیجه‌گیری از آثار اصطخری، ابن حوقل، مقدسی، ابن الفقیه، ابن خردادبه، قدامه، ابن رسته و مسعودی که دو خویه همه زیر عنوان عمومی "کتابخانه جغرافی‌دانان عرب" در هشت جلد تصحیح و منتشر کرده و اثر خود را با استعانت از نوشته‌های بلاذری، البکری، ادریسی، یاقوت، دمشقی، قزوینی و.. و رجوع به آثار دانشمندان و جهانگردان اروپایی از قبیل هوفمان، اشپرنگر، براون، شاردن، دیولافوا و بسیاری دیگر که کتابشناسی آثار همه آنها به صورت مشروح در مرجع کتاب آمده و بهره‌گیری از نقشه‌های انگلیسی و همچنین نقشه‌های موجود روسی به رشته تحریر کشیده است.