نوروز: تاریخچه و مرجع شناسی

بچه که بودم به غیر از کتاب خوندن یکی از سرگرمی هام این بود که حساب کنم تو سال های دهه هشتادو نود خودم و دور و بری هام چند ساله میشیم .
و خیال هایی که بعد از این محاسبات میومد.
اینکه چیکار میکنیم تو اون سال ها، دنیامون چقدر فرق کرده و احوالاتمون چطوره.
اما همیشه نقطه پایان این فکرها سال هزار و چهارصد بود.
حساب میکردم اون موقع خودم و خواهرام یا نزدیک چهل شدیم یا چهل رو رد کردیم. فلان جوون همسایه پنجاه و چند ساله شده و چند نفر دیگه آفتاب لب بومن.
خلاصه که فکر و خیالم از سن و سال هایی که قرار بود بهش برسیم پژمرده میشد.
حتی خیالش هم غمناک و خاکستری بود.
امشب که آخرین شب از آخرین سال دهه نود و این قرنه ، واقعیت اون خیال آفتابی و سبزه.
از همه افرادی که خاطرات خوب گذشته رو برام رنگ آمیزی کردن و همینطور از خودم تشکر میکنم.
ممنون. خیلی خوش گذشت.