دیوان حافظ

دیوان حافظ بر اساس نسخه کامل کهن مورخ به سال‌های 813 و 822 و 825 هجری قمری

دیوان حافظ مشهورترین دیوان غزل فارسی و کوشش برای تهیه نزدیک‌ترین متن غزلیات به متن اصلی (یعنی صورت نخستین که حافظ غزلیات خود را بدان صورت سروده است) از لحاظ صورت اصلی ابیات و کلمات یکی از بایسته‌ترین کارها در زمینه تحقیقات ادبی ایران است. این دیوان بر اساس سه نسخه کهن گه در سال‌های 813، 822 و 825 هجری قمری استنساخ شده‌اند، ترتیب یافته است. این سه نسخه با هم کهن‌ترین نسخه‌هایی هستند که تا این تاریخ با روش علمی اساس تهیه متن دیوان حافظ قرار گرفته‌اند.