هفته نامه تهران مصور شماره 484 - 30 آبان 1331
امتیاز دهید
امتیاز دهید
صاحب امتیاز : مهندس عبدالله والا
سردبیر: محمود رجاء
تهران مصور با مطالب متنوع و مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و هنری در 1636 شماره و در قالب چهار دوره منتشر شده است.
فعالیت مجله تهران مصور به چهار دوره تقسیم می‌شود که اولین دوره به صاحب امتیازی عباس نعمت از ۱۳۰۸-۱۳۲۰ در تهران در ۱۶ صفحه و با قطع وزیری بزرگ، روزهای شنبه هر هفته منتشر می‌شد. مقالات آن عمدتاً اجتماعی، تاریخی و فکاهی و شامل اخبار روز بود و به لحاظ محتوا نشریه خوبی به شمار می‌رفت. تهران مصور در ۱۳۲۰ شمسی برای مدتی تعطیل شد.
از خرداد ماه ۱۳۲۱ به صاحب امتیازی احمد دهقان منتشر شد و پس از ترور و قتل احمد دهقان، در ۱۳۲۹ مهندس والا صاحب امتیاز و محمود رجاء سردبیر آن شدند. در این دوره نویسندگانی چون: سیامک پورزند، حسین سرفراز، اسماعیل رائین، لعبت والا، منوچهر محجوبی، اسماعیل یگانگی و صدرالدین الهی با این مجله همکاری داشتند.
ستار لقائی در اواسط دهه ۴۰ سردبیری این نشریه می‌شود و با افرادی چون: علی اصغر افراسیابی، هادی خرسندی، حسن شهرزاد، احمد اللهیاری و کریم میرزالو همکاری می‌کند و این تیم تا سال ۵۳ به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
در ۲۹ مرداد سال ۵۳ به دستور عباس هویدا ۵۲ روزنامه و هفته نامه و ماهنامه تعطیل می‌شود و عبدالله والا نیز مجله را می‌بندد و این حرفه را کنار می‌گذارد تا آذرماه ۱۳۵۷ که مجله تهران مصور دوباره با مدیریت او شروع به کار می‌کند که سردبیری آنرا مسعود بهنود به عهده می‌گیرد و سی شماره منتشر می‌شود تا ۲۶ مرداد ۱۳۵۸ که برای همیشه دفتر این نشریه بسته می‌شود. شورای انقلاب فرهنگی با تصویب لایحۀ مطبوعات در تابستان ۱۳۵۸ شمسی از انتشار این مجله، به دلیل وابستگی به ساواک، جلوگیری کرد.
بیشتر
سردبیر: محمود رجاء
تهران مصور با مطالب متنوع و مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و هنری در 1636 شماره و در قالب چهار دوره منتشر شده است.
فعالیت مجله تهران مصور به چهار دوره تقسیم می‌شود که اولین دوره به صاحب امتیازی عباس نعمت از ۱۳۰۸-۱۳۲۰ در تهران در ۱۶ صفحه و با قطع وزیری بزرگ، روزهای شنبه هر هفته منتشر می‌شد. مقالات آن عمدتاً اجتماعی، تاریخی و فکاهی و شامل اخبار روز بود و به لحاظ محتوا نشریه خوبی به شمار می‌رفت. تهران مصور در ۱۳۲۰ شمسی برای مدتی تعطیل شد.
از خرداد ماه ۱۳۲۱ به صاحب امتیازی احمد دهقان منتشر شد و پس از ترور و قتل احمد دهقان، در ۱۳۲۹ مهندس والا صاحب امتیاز و محمود رجاء سردبیر آن شدند. در این دوره نویسندگانی چون: سیامک پورزند، حسین سرفراز، اسماعیل رائین، لعبت والا، منوچهر محجوبی، اسماعیل یگانگی و صدرالدین الهی با این مجله همکاری داشتند.
ستار لقائی در اواسط دهه ۴۰ سردبیری این نشریه می‌شود و با افرادی چون: علی اصغر افراسیابی، هادی خرسندی، حسن شهرزاد، احمد اللهیاری و کریم میرزالو همکاری می‌کند و این تیم تا سال ۵۳ به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
در ۲۹ مرداد سال ۵۳ به دستور عباس هویدا ۵۲ روزنامه و هفته نامه و ماهنامه تعطیل می‌شود و عبدالله والا نیز مجله را می‌بندد و این حرفه را کنار می‌گذارد تا آذرماه ۱۳۵۷ که مجله تهران مصور دوباره با مدیریت او شروع به کار می‌کند که سردبیری آنرا مسعود بهنود به عهده می‌گیرد و سی شماره منتشر می‌شود تا ۲۶ مرداد ۱۳۵۸ که برای همیشه دفتر این نشریه بسته می‌شود. شورای انقلاب فرهنگی با تصویب لایحۀ مطبوعات در تابستان ۱۳۵۸ شمسی از انتشار این مجله، به دلیل وابستگی به ساواک، جلوگیری کرد.
آپلود شده توسط:
shaliz
1399/04/29
کتاب‌های مرتبط
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی هفته نامه تهران مصور شماره 484 - 30 آبان 1331
اظهارات آیزنهاور درباره اهمیت ایران
ژنرال آیزنهاور ۲۹ نوامبر ۱۹۵۲در نخستین مصاحبه عمومی اش پس از انتخاب شدن به سمت رئیس جمهور آمریکا گفت: گمان نمی کنم منطقه ای مهمتر از ایران روی نقشه جغرافیایی جهان وجود داشته باشد؛ ایران؛ دارای نفت است و هم در چهار راه جهان واقع شده است [حایل میان قدرت های مطرح].
آیزنهاور در این مصاحبه افزوده بود: اگر روزگاری ایران و شوروی با هم کنار آیند، کره زمین جای امنی برای غرب (کشورهای عضو ناتو) نخواهد بود. همچنین نباید وضعیتی پیش آید که ایران به گذشته دور خود بازگردد و یک قدرت نظامی شود. وای به وقتی که میلیتاریسم ایرانی زنده شود؛ بروید تاریخ این کشوررا بخوانید تا متوجه حرف من بشوید. آیزنهاور نزدیک دو ماه بعد زمام امور آمریکا را به دست گرفت. در دو دهه جاری (قرن ۲۱) مفسران غرب بارها از توجه ایران به نیروهای مسلح خود یادکرده و گفته اند که احتمال میلیتریزه شدن وجود دارد.
چرچیل نخست وزیر وقت انگلستان از این مصاحبه آیزنهاور استفاده کرد، به واشنگتن رفت و به استناد این اظهار ایزنهاور آنقدر به گوش او خواند تا پذیرفت که در براندازی حکومت دکتر مصدق کمک کند و چند ماه بعد ماجرای ۲۸ امُرداد روی داد. چرچیل به آیزنهاور گفته بود که اگر حکومت مصدق یک سال دیگر دوام یابد، پیش بینی او (کنار آمدن ایران و شوروی) عملی خواهد شد.