مسئله یهود

Persica1400
سلام8-)
گفته ای: "واقعه تحریف و بزرگنمایی شده ایرانی کشی یهودیان در زمان خشایارشا".:-(:-(:-(
فقط یک پرسش از شما دارم. متن خود تورات را که کتاب مقدس یهودیان است و در روز عید پوریم یعنی روز عید ایرانی کشی آن را چند بار قرائت می کنند قبول دارید یا نه؟
:-(
اگر قبول ندارید که خب دیگر جایی برای بحث باقی نمی ماند.(!)(!)
اگر قبول دارید، مناسب است توجه بفرمایید که:
در آیه 16 از اصحاح نهم کتاب مقدس استر (که یکی از سی و نه کتاب تشکیل دهنده تورات می باشد) چنین آمده است:
"بقیه یهودیان در سایر استانها نیز جمع شدند و ... هفتاد و پنج هزار نفر از دشمنان خود را کشتند و از شر آنها رهایی یافتند...":O:O:O:((
حال باز هم می فرمایید: "واقعه تحریف و بزرگنمایی شده ایرانی کشی یهودیان در زمان خشایارشا".:O
یعنی تورات بزرگنمایی کرده؟(!)
کتاب مقدس یهودیان بزرگنمایی کرده؟(!)
نه جانم.(!)(!)(!)
این هم متن عربی تورات- کتاب استر- اصحاح نهم- آیات 15 الی 17:
15ثُمَّ اجْتَمَعَ الْيَهُودُ الَّذِينَ فِي شُوشَنَ، فِي الْيَوْمِ الرَّابعِ عَشَرَ أَيْضًا مِنْ شَهْرِ أَذَارَ، وَقَتَلُوا فِي شُوشَنَ ثَلاَثَ مِئَةِ رَجُل، وَلكِنَّهُمْ لَمْ يَمُدُّوا أَيْدِيَهُمْ إِلَى النَّهْبِ. 16وَبَاقِي الْيَهُودِ الَّذِينَ فِي بُلْدَانِ الْمَلِكِ اجْتَمَعُوا وَوَقَفُوا لأَجْلِ أَنْفُسِهِمْ وَاسْتَرَاحُوا مِنْ أَعْدَائِهِمْ، وَقَتَلُوا مِنْ مُبْغِضِيهِمْ خَمْسَةً وَسَبْعِينَ أَلْفًا، وَلكِنَّهُمْ لَمْ يَمُدُّوا أَيْدِيَهُمْ إِلَى النَّهْبِ. 17فِي الْيَوْمِ الثَّالِثِ عَشَرَ مِنْ شَهْرِ أَذَارَ. وَاسْتَرَاحُوا فِي الْيَوْمِ الرَّابعِ عَشَرَ مِنْهُ وَجَعَلُوهُ يَوْمَ شُرْبٍ وَفَرَحٍ.
این هم متن انگلیسی تورات- کتاب استر- اصحاح نهم- آیات 15 الی 17:
9:16 And the other Jews that were in the king’s provinces gathered themselves together, and stood for their lives, and had rest from their enemies, and slew of them that hated them seventy and five thousand; but on the spoil they laid not their hand. 9:17 This was done on the thirteenth day of the month Adar; and on the fourteenth day of the same they rested, and made it a day of feasting and gladness. (American Standard Version)
در آیه 23 از اصحاح نهم کتاب مقدس استر (که یکی از سی و نه کتاب تشکیل دهنده تورات می باشد) چنین آمده است:
قوم یهود پیشنهاد مردخای را پذیرفتند و از آن پس، همه ساله این روز را جشن گرفتند... این ایام پوریم نامیده می شود که از کلمه پور به معنای قرعه گرفته شده است.
مشاهده می فرمایید که بریتانیکا عین آب خوردن دروغ نوشته و حضرتعالی متن اصلی را که قدمت چند هزار ساله دارد رها فرموده اید، به بریتانیکا و امثال ان متوسل شده اید؟
این شیوه تحقیق جنابعالی علمی نیست.:-(:-((!)
باید شیوه تحقیق بدون تعصب و علمی را پذیرفت تا بتوان در این گونه موارد نظر صحیح و علمی ارائه نمود.
امیدوارم با مراجعه به متن تورات این نکته برایت شخص شود.:-)
موفق و خوش باشید.8-)8-)8-)

Persica1400
سلام
من از تورات شاهد آوردم که عید پوریم یا فوریم از آنجا شکل گرفت که یهودیان، 75000 (بله هفتاد و پنج هزار) ایرانی را طی سه روز در سراسر ایران قتل عام کردند.
و از آن پس بود که روز سیزدهم ماه فروردین نزد ایرانیان نحس دانسته شد.
جنابعالی از ابونصر فراهی شاهد می اوری.
من از تورات و جنابعالی از ابو فلانی؟:O
اصلاً این ابو فلان مگر کیست که شما در برابر نص صریح تورات می خواهی به عنوان شاهد برای رد بیاوری.:-((!)(!)
قدمت تورات و بخشی از آن که به عنوان کتاب استر شناخته می شود بیشتر است
یا ابونصر فراهی؟:O:((
عزیزم می خواهی تورات را رد کنی برو یک چیز بدرد بخور پیدا کن.;-)
ضمنا مجددا یاد آوری می کنم که حتی در حال حاضر هم این عید تحت عنوان عید ایرانی کشی بین عزیزان یهودی مشهور است.
احسنت به غیرت ملی بعضی از ما ایرانی ها که قاتلان پدران مان در عهد باستان را هم مورد عنایت قرار می دهیم. 8-)8-)(!)(!)(!)

"به همین علت است که اسکندر مقدونی توانست به ایران حمله کند و ایران را اشغال کند"
اين نتيجه گيري شما خيلي ساده انگارانه است. پس از خشايارشا، چندين پادشاه ديگر هخامنشي حكومت كرده اند. در مدت زمان بيش از يك قرن- با در نظر گرفتن امپراتوري 220 ساله هخامنشي، و دوران حكومت 20 و 50 ساله كورش و داريوش- تازه آنگاه نوبت به داريوش سوم و ماجراي اسكندر مي رسد. چطور واقعه اي كه حدود 100 سال پيش رخ داده را باعث سقوط هخامنشيان مي دانيد؟
از سوي ديگر، به جز يك دوره حدود 80 ساله كه تمام ايران در اختيار سلوكوس و جانشينانش بوده، دولت ايراني ارشكيان هم به موازات آن در شرق وجود داشته كه پس از چيرگي روميان بر بازماندگان يوناني با آنها همسايه مي شود.

همچنین هیچ دانشمندی یا هیچ یک از متون کهن از این روز به بدی یاد نکرده بلکه در بیشتر مکتوبات از سیزدهم نوروز با عنوان روزی فرخنده و خجسته نام برده اند. پس روز سيزده در اعتقادات مردم ايران باستان به هيچ روی نحس نبوده است.
در جدول مربوط به سعد و نحس روزها نيز روز سيزدهم مبارك آمده است. بنای نحوست این روز به پس از یورش تازیان به ایرانزمین باز می گردد.در تقويم تازیان، سيزده هر‌ماه از جمله روزهای نحس بوده بنابراين بعد از رخنه فرهنگ اسلام اين باور تازیان در ايران نيز گسترش يافت و روز سيزده نوروز هم نحس شمرده شد.

خلاصع حرف شما اینه این 13 بدر اولا خوب بوده بعد که عربا اومدن از اون روز تا حالا بد بشه... لابد اگه عربا برگردن خونشون و از اینجا برن دوباره سیزده بدر از نحسی در میاد...
یاد این افتادم کع حاج آقای دهمون میگفت چهارشنبه ها هرکی سیّد باشه عصبانی میشه!!! گفتم چرا حاج آقا؟ گفت قانون خلقته! بعد یکی مثل شما گفت چهارشنبه ها در ایران باستان مقدس بوده ولی از وقتی عربا اومدن گفتن نحسه! اینه که هرکی رگه عربی داشته باشه و سید باشه نحسی چهارشنبه ها میگیرش و عصبانی میشه!
ولی سپنج دود کردن که مقدس بوده عربا چرا اونو نحس اعلام نکردن؟!! شایدم زیر زیرکی میگن نحسه ما نمیدونیم!!

برای نوشتن پانزده مورد فوق الذکر، به هیچ کتاب جدیدی مراجعه نشد. صرفاً از کهن ترین سند موجود که به دست خود یهودی ها نوشته شده است استفاده نمودم. این کتاب عبارت است از: کتاب استر (The Book of Esther).
این کتاب یکی از 39 کتابی است که در مجموع، کتاب عهد عتیق (The Old Testament) را تشکیل می دهند و در تداول عامه به عنوان تورات شناخته می شود.

دانشنامه بریتانیکا در نوشتار مربوط به عید پوریم می‌نویسد: حقیقت تاریخی این واقعه کتاب مقدس، معمولاً مورد سوال می‌باشد. در مورد جشن پوریم، هرچند مشخص است که عید پوریم تا حدود قرن دوم میلادی به سنتی تثبیت شده در میان یهودیان تبدیل شده بوده، ریشه تاریخی این جشن ناشناخته ‌است.
در این دانشنامه در هنگام بررسی تاثیرات تمدن ایران زمین بر یهودیت چنین آمده‌است که: ماجرای پوریم کتاب استر در واقع از قصه‌های ایرانی در مورد زیرکی و خدعه‌های شهبانوهای ایرانی در درون اندرونی‌های پادشاهان اقتباس شده است و خود عید پوریم نیز به نوعی اقتباس یهودیان از عید نوروز می‌باشد.
بگفته تاریخچه دنیای کتاب مقدس چاپ دانشگاه آکسفورد، اگر چه برخی بنیادگرایان کتاب استر را تاریخی می‌پندارند ولی ژانر ادبی کتاب استر، همانند کتاب دانیال از نوع رمان بوده‌است. نه نویسندگان این کتاب قصد بازگو کردن حوادث گذشته را داشتند، و نه انتظار داشتند که خوانندگان آن را به عنوان تاریخ قلمداد کنند؛ اصولا شخصیتی به نام استر وجود خارجی نداشته است.
بگفته شائول شاکد، استاد ارشد دانشگاه عبری اورشلیم و پژوهش‌گر نامدار تاریخ یهودیت، در نوشتار مربوط به پوریم در دانشنامه ایرانیکا، گواهی بر صحت این داستان از دیدگاه تاریخی وجود ندارد و معمولاً در مورد واقعیت تاریخی داستان با شک و تردید نگریسته می‌شود. نظریه‌هایی وجود دارد که داستان بر مبنای اساطیر ایلامی و یا بابلی است. این کتاب را بیشتر می‌توان نمونه‌ای از تم معروف دسیسه‌های درون دربار و نجات یافتن‌های معجزه آمیز نامید.
تاریخ نگارش کتاب استر نامشخص است اما معمولاً بین محققین اتفاق‌نظر وجود دارد که نگارش کتاب کمی بعد از سقوط هخامنشیان، احتمالا در دوره اشکانیان و حدود قرن دو یا سه قبل از میلاد بوده‌است. نویسنده کتاب نیز ناشناخته‌است. اما معمولاً چنین پنداشته می‌شود که توسط فردی از میان اقلیت یهودی ایران و بابل نوشته شده‌است.
همچنین عید پوریم قبل از نوشتن شدن کتاب استر جشن گرفته می‌شده و این داستان سعی در توجیه این جشن کرده‌است.
فارغ از هرگونه تمایلات یهود ستیزانه و یهود ستایانه معتقدم بسیار بیهوده و نارواست که در راستای لوث کردن واقعه ای هولناک و ننگین همچون نسل کشی میلیونها انسان بی گناه در گذشته ای نه چندان دور (هلوکاست) که صحت آن دایر بر آثار و مستندات بیشمار و مشاهدات بازماندگان و اعترافات بانیان جنایت است ، به واکاوی و استناد بر افسانه ها و موهومات هزاران ساله متوسل شد.
چه زیبا گفت شاملو:
خورشید را گذاشته می خواهد با اتکا به ساعت شماته دار خویش
بیچاره خلق را متقاعد کند که شب،از نیمه نیز بر نگذشته است.
افسوس که آفتاب مفهوم بی دریغ عدالت بود
وآنان به عدل شیفته بودند و اکنون
با آفتاب گونه ای آنان را اینگونه دل فریفته بودند.

روز آخر قتل عام ایرانی ها توسط یهودی ها مصادف شد با روز سیزدهم فروردین یعنی سیزده بدر.
طی این روز یعنی سیزده بدر بود که ایرانی های بازمانده از قتل عام به دست یهودی ها با کمترین امکاناتی که امکان همراه بردن داشتند، به کوه و کمر گریختند.
این روز یعنی روز سیزده فروردین، همان سیزده بدر و روز نحس در تاریخ ایران است.
این نحوست همیشه در تاریخ ایران باقی خواهد ماند.
روز سیزده بدر روز طبیعت نیست.
این لقب و عنوان را چند سالی است (حدود ده – پانزده سال) به این روز داده اند و این یعنی تحریف تاریخ ایران باستان.

نخست آنکه در فرهنگ ایران هیچ یک از روزهای سال نحس شمرده نشده ، بلکه چنانچه میدانیم هر یک از روزهای هفته و ماه نام هایی زیبا و در ارتباط با یکی از مظاهر طبیعت یا ایزدان و امشاسپندان داشته و دارند ، و روز سیزدهم هر ماه خورشیدی در گاه شماری ایرانی "تیر روز" (در زبان اوستایی و پهلوی تشتر یا تیشتر) نام دارد که از آن ِ ایزد "تیشتر" (ایزد پدید آورنده ی باران) می باشد و نیاکان فرهیخته ی ما از روی خجستگی ، این روز را برای جشن انتخاب کرده اند. جشن تيرگان نیز در سيزدهم(تيرروز) تيرماه در همین راستا برگزار مي‌گردید.
همچنین هیچ دانشمندی یا هیچ یک از متون کهن از این روز به بدی یاد نکرده بلکه در بیشتر مکتوبات از سیزدهم نوروز با عنوان روزی فرخنده و خجسته نام برده اند. پس روز سيزده در اعتقادات مردم ايران باستان به هيچ روی نحس نبوده است.
در جدول مربوط به سعد و نحس روزها نيز روز سيزدهم مبارك آمده است. بنای نحوست این روز به پس از یورش تازیان به ایرانزمین باز می گردد.در تقويم تازیان، سيزده هر‌ماه از جمله روزهای نحس بوده بنابراين بعد از رخنه فرهنگ اسلام اين باور تازیان در ايران نيز گسترش يافت و روز سيزده نوروز هم نحس شمرده شد.
ابونصر فراهي در مورد نحسي ايام سال چنين سروده است: هفت روزي نحس باشد در مهي/زان حـذر كن تا نيـابـي هيچ رنج.....سـه و پنـج و سيـزده بـا شــانـزده/بيست و يك و بيست و چهار و بيست و پنج.
برخی بر آنند ايرانيان پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادي‌كردن كه به ياد دوازده ماه از سال است، روز سيزدهم نوروز را كه فرخنده است به باغ و صحرا مي‌رفتند و شادي مي‌كردند و در حقيقت بدين ترتيب رسمي‌بودن دوره نوروز را به پايان مي‌رسانيدند.
در دیدگاهی ديگر اعتقاد به عمر 12‌هزار ساله جهان نزد زرتشتيان، تحت تأثير نجوم بين‌النهرين است كه معتقد بودند هر‌يك از دوازده اختر كه خود به يكي از برجهاي دوازده‌گانه حاكم است، هزار سال به جهان حكومت خواهد كرد. بدين روي عمر جهان دوازده هزار سال است و در پايان دوازده هزار سال، آسمان و زمين درهم خواهد شد. پس از دوازده هزار سال، آشفتگي آغازين باز مي‌گردد. پس جشنهاي دوازده روز در فروردين آغاز سال،با سال دوازه ماهه و دوره دوازده هزار ساله عمر جهان مربوط است. انسان آنچه را در اين دوازده روز پيش مي‌آمد، سرنوشت سال خود مي‌انگاشت.از پيش از نوروز انواع دانه‌ها را مي‌كاشتند و هر دانه‌يي كه در طي اين دوازده روزه بهتر و بيشتر رشد مي‌كرد، آن دانه را براي كاشت آن سال به‌كار مي‌بردند و گمان داشتند اگر روزهاي نوروزي به اندوه بگذرد همه سال به اندوه خواهد گذشت.
همچنین بموجب کتیبه های سومری و بابلی آیین های سال نو در سومر با نام « زگموگ » و در بابل با نام « آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله و بسیار پیشتر از واقعه تحریف و بزرگنمایی شده "ایرانی کشی یهودیان" در زمان خشایارشا می باشد.

مرسی.خیلی جالب بود.
قابل توجه بعضی ها که بر یهودی درود میفرستند.

Samadaaghaa
مخلصیم.:
نه این کارو نکن داداش.;-)
به روی چشم علت اش رو به زودی (البته با اجازه مدیر محترم کتابناک) خواهم نوشت.:-(:-(
به زودی ان شاء الله
باز هم مخلص صمد اقا. ;-)8-)

تی تی واسه چی میکشتن ما رو؟ علتش چی بوده.. با همین انگشت بکنم تو چشمه یهودیا!

دوستان
مجددا سلام8-)8-)8-)
1- روز سیزدهم فروردین که سالروز قتل عام ایرانی ها به دست یهودیها بوده، هنوز هم توسط یهودی ها به عنوان روز ایرانی کشی جشن گرفته می شود.
2- در بین اعیاد یهودی، دو جشن و عید بزرگ در بین یهودیان مرسوم است. یکی عید پسح (pessah) و دیگری عید پوریم (Purim).
3- عید پوریم یعنی عید ایرانی کشی عمدتا در روزسیزدهم فروردین است که همان روز ایرانی کشی و روز نحس سیزده بدر است.
4- و این پاسخ قوم یهود است به مهربانی ایرانی ها و لطف کوروش کبیر نسبت به آنها.(?:O:O(?)