شهید مهدی باکری

بنژمن عزیز اگر دیدگان زیباتون رو دقیقتر باز میکردید متوجه میشدید که منظور من از بچه 25-26 ساله حججی است نه مهدی باکری.
نمیدونم چه شناختی از من دارید که قضاوت میکنید که و از من در مورد حرفه های "پول ساز" نقل قول میکنید. چقدر با من احساس راحتی دارید که به سادگی توهین میکنید. البته اصلا از شما انتظار ندارم به عقاید مخالف احترام بگذارید.
من هم برای جوانانی که در دفاع از >>>>>>>> از جونشون مایه گذاشتند احترام زیادی قائل هستم ولی به هیچ وجه کشته شدگانی که خود را مدافع حرم مینامند را قابل دفاع و دلسوزی و احترام نمیدانم. از نظر من، این افراد آلت دست رژیم فعلی در جنگهای نیابتی هستند و نه مدافع ایران. بحثهای استراتژیک و عمق دفاعی و ... رو هم چندان معتبر نمیدونم.
اگر فرصت کردید یه سرچ ساده بکنید و به زندگینامه و کتابهای منتشر شده در مورد حججی یه نگاهی بیندازید، موضوع دستگیرتون خواهد شد.

مرحوم کسروی نقل کرده بود که فرزند یکی از خوانین بختیاری به سختی بیمار شد و برای شفای او، مبلغی به سیدی داده بودند که هو بکشد و او را درمان کند. سید پول کلان را گرفت و هو کشید و رفت. از قضا فردا فرزند خان درگذشت. سید را گیر آوردند که مگر هو نکشیده بودی که خانزاده را شفا دهی؟ گفت: من هو کشیدم. جدم نامردی کرد. عذر بدتر از گناه جالبی بود.

casanova
همان‌قدر که شما با محسن حججی «احساس راحتی» کردید و کل زندگی‌اش را در دو خط خلاصه کردید و بر مبنای این خلاصه‌ی طعنه‌آمیز درباره‌اش قضاوت کردید و «بچه»‌اش نامیدید، من هم دقیقاً به همان اندازه با شما «احساس راحتی» کردم. غرض شیوه برخورد است. از این لحاظ حججی و باکری تفاوتی با هم ندارند.
شیوه بحث من را نپسندیدید؟ شیوه بحث خودتان را اما می‌پسندید؟! کانت یک اصل اخلاقی دارد که می‌گوید رفتاری را که نمی‌پسندید در حق خودتان انجام شود، در حق دیگران انجام ندهید. وقتی به‌شکل طعنه‌آمیز درباره شخص و افکار و احساسات شخصی حرف می‌زنید پاسخ‌تان جز این نمی‌تواند باشد.
عقاید زمانی قابل احترام هستند که بیانگر تمامیت واقعیت باشند یا حداقل نشان‌دهنده تلاش فرد برای شناخت تمامیت واقعیت باشند. هر عقیده‌ای که قابل احترام نیست. شما هم یک مطالعه ساده درباره تاریخ خاورمیانه از زمان فروپاشی عثمانی داشته باشید، یک سرچ ساده درباره ریشه‌های تاریخی داعش داشته باشید، تمام واقعیت را ببینید، سخنان طعنه‌آمیز و تیکه‌های تلگرامی به اشخاص را کنار بگذارید، بنده هم دربست برای احترام‌گذاری به عقاید شما آماده خواهم شد.

این بچه 25-26 ساله یه زندگینامه داره که 12 صفحه س و یه کتاب دیگه که "زندگینامه داستانی" اش هستش که 360 صفحه س! فقط من موندم نویسنده چطوری تونسته هر سال رو به طور متوسط تو 15 صفحه تطویل کنه اونم برای کسی که نه درس درست و حسابی خونده، نه کار درست و حسابی داشته، نه اختراع و اکتشافی داشته و نه حرفه ای جز بسیجی بودن بلد بوده!