نامه ها از زندان

اسناد جنبش کارگری

بخشی از مقدمه کتاب از همسر سرگرد وکیلی:
پس از گذشت بیست و پنج سال اینک می توانم این نامه ها را که اولینشان از زیر نگاه تیز و مظنون گروهبان ساقی کشف نشده رد شد و آخرینشان در لابلای درز پیراهن او، دو روز قبل از اعدام به دستم رسید، به چاپ برسانم.
در طول این بیست و پنج سال و به خصوص در سالهای اخیر، هر بار که جوانان غیور و از جان گذشته ما، همانند او و همرزمانش به چوبه های تیر بسته می شدند یا در درگیرهای شهری و کوهستانی، در خون خود می غلطیدند، سوز و گدازی تازه در درون شعله برمی کشید و یاد این نامه ها جان می گرفت و وظیفه ای را که در قبال آنها داشتم، پتک وار گوشزد می کرد.
این نامه ها نمی توانست بی نام و نشان چاپ شود. این نامه ها محکوم کننده ضعف ها، سهل انگاری ها، خیانتها، عدم احساس مسئولیت ها در نیرومندترین حزب سالهای پیش از کودتای 28 مرداد هستند. حزبی که هنوز در دادگاه ملت ایران و طبقات زحمتکش آن باید علل شکستهای خود و ملت و چگونگی ابعاد خیانتها را روشن کند. این وظیفه و دینی است در برابر همه شهیدانی که با افتخار جان بر سر عقیده و آرمان خود گذاشتند و با نام حزب به پیشواز جوخه های آتش رفتند...