بدون نام

کمدی انسانی بالزاک من را یاد کمدی های برادران مارکس در سینما می اندازد. او در دل اشرافیت شروع به نقد می کند و این را با لحنی طنز آمیز که تلخی و شرینی را یکجا در خود دارد به خورد مخاطب می دهد. پیر دختر نه تنها یک داستان بینظیر بلکه به مثاب

هیچ سخنوری را بزرگ تر از سعدی نمیشناسم که این چنین ساده و عمیق مهم ترین مسائل انسانی را در آثارش نمایان کند که گویی جز چیزی که او میگوید نیست و سخنش مطلق و بی مانند است. سعدی در مورد هر مسئله ای صاحب نظر است و بر هرچیزی مثالی میزند ، به قو