بدون نام

türk dili çox güclü bir dildir mən yarınacaq(erkənəcək) türkcəmizdə yaza bilərəm ancaq bircə yabancı sözcükləri qullanmaram

[quote='persiansidha']نقل قول از دبیرزاده: اما باید آگاه بود که بر پایه تئوری نوین زبانهای "نوستراتیک( Nostratic Languages)" که همه زبانهای اروپا و آسیا را از یک ریشه میداند ، و در همه زبانهای ائرو-آسیایی میتوان واژگانی همسان را بررسید :

[quote='دبیرزاده']..یک نکته نیز درباره زبانهای به اصطلاح التصاقی Agglutinative ، با نگرش به اینکه بیشتر زبانهای قبیله های بومی های جهان در آفریقا و آسیا و آمریکا و اقیانوسیه ، بیشتر سیستم زبانهای التصاقی را از خود نشان میدهد ، بعضی زب

[quote='Behruz67']از ۱۹۹ نظری که دوستان مختلف داده‌اند متاسفانه بیشتر آنان بی‌ارتباط با موضوع کتاب بوده یا تنها در پی نتیجه‌گیری‌های مشخص سیاسی هستند. تا جایی که مربوط به کتاب و اثبات هم‌ریشه‌ای بودن حدود ۱۶۵ واژه‌ی ترکی و سومری می‌باشد به

[quote='bahraman54']نقل قول از تایماز اونها تورانیان( تورکهای) آریایی هستند مثلا افراسیاب تورانی (آلپ ارتونقا) یک آریایی بوده تورانی ها (سکاها) مانند سرمت ها آریایی بودند، و اینکه با ایرانی ها می جنگیدند، دلیل نمی شود غیر ایرانی باشند. د

[quote='هیرکان']داستانهای شاهنامه در مورد تورکها و عربها سروده شده و قطعا لغات تورکی و عربی هم در آن زیاد است اگر منظور تورانیان بخش حماسی باشد هدف سراینده اشاره به سکاهای آریایی نژاد آسیای مرکزی بوده و در بخش تاریخی نیز به نبرد های ایر

[quote='هیرکان'] برای اینکه ثابت کنید کلمه دشمن فارسی است باید در زبانهای سانسکریت یا هندی ریشه های این کلمات را نشان دهید. شمایی که دماغ عربی را ترکی می نامید حال انتظار دارید تا واژه فارسی دشمن را در هندی و سانسکریت که دارای ریشه هایی

[quote='هیرکان']شما به جای ریشه کلمات متون مربوط به بعد از اسلام که در فارسی بکار رفته به عنوان دلیل می آورید اعراب به دشمن خصم می گویند. چگونه ریشه کلمه فارسی دشمن را به فارسی پس از اسلام مرتبط می نمایید؟[/quote] در متون بعد از اسلام

دوستان من ریشه اصلی از بن فعل این لغات را در زبان تورکی می آورم و شما به جای ریشه کلمات متون مربوط به بعد از اسلام که در فارسی بکار رفته به عنوان دلیل می آورید. من در مورد کلمه اوتو هم توضیح دادم که با وجود غیر روسی دانستن اوتو توسط جناب دب

[quote='هیرکان']دشمن لغت نامه دهخدا دشمن . [ دُ م َ ] (اِ مرکب ) (از: دش ، بد و زشت + من ، نفس و ذات ، و برخی گویند مرکب از «دشت » به معنی بد و زشت و «من » است ) بدنفس . بددل . زشت طبع. به معنی مفرد و جمع بکار رود. (از غیاث ). آنکه عداو