بدون نام

حالیا مصلحت وقت در آن می بینم که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم.

ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی.

خدایا کمکم کن.جز تو پناهگاهی ندارم.

من فکر میکنم شناخت عارف واقعی ،عارف واقعی می خواهد...ما مردم عادی با هیچ محکی توان شناخت نداریم...و به قولی عقلمان به چشممان است. سر خدا که عارف سالک به کس نگفت در حیرتم که باده فروش از کجا شنید

باعث افتخارمه که عضو این سایت شدم.ممنون