بدون نام

این کتاب در کنار سایر سفرنامه های مستشرقین می بایست مطالعه شود.نویسنده خیلی سعی در شناخت ندارد و آن چه می بیند نقل می کند.گاهی مغلوط و با لحنی غریب.البته به هیچ عنوان معتقد نیستم که این کار را از روی عمد انجام داده.بنابراین به نظر من؛کتاب؛ک

کمتر انسانی همانند استاد براون این چنین سرگشته و حیران و شیدای آموختن بود.او مردی بزرگ ؛نه تنها در تاریخ سرزمین خود و سرزمین ما؛بلکه مردی بزرگ در سراسر جهان بود؛هست و خواهد بود.

از گاندی بسیار می توان آموخت.ولی بدبختانه در کشور ما بعضی ها ترجیح می دهند شاگرد استالین باشند.

عالی است.از این که کتاب را با دیگران قسمت کردید سپاسگزارم.

هم این کتاب و هم کتاب نئولیبرالیسم که استاد ذکر کرده اند؛هر دو بسیار مهم هستند و در تحلیل جامعه ی ما به اهلش یاری بسیار می کنند.نوشته های امثال آقای سیف که متاسفانه کم هم هستند؛به صورت سیستماتیک مورد سانسور قرار می گیرد و این دریغی است بر ع

کتاب بسیار ارزشمندی است در حیطه ی تاریخ.

بسیار خوب نوشته شده.حیف که سردوزامی با گرفتاری هایش در غربت؛فرصت بیشتر و بیشتر نوشتن ندارد

کتاب چندان خوبی نیست.البته ترکیبات و متن و ساختار خوب است.اما ایراد کار این جاست که روایتی است صادقانه از یک اتفاق نه چندان صادقانه.یک بعدی دیدن حوادثی که در بطن خود؛مرگ را می پرورانند و نویسنده؛انگار با ساده لوحی نزدیک می شود به واقعه.شاید