بدون نام

گزارش یک آدم ربایی، تخیل دیکتاتوری است که فکر می‌کند رویای یک ملت را ربوده است...

وقتی آدم سارتر می خونه این جسارت رو پیدا می کنه که همه چیز رو به عالم سوال بکشونه و از زازویه ای دیگر به دنیا نگاه کنه.