بدون نام

قلم نویسنده بسیار قدرتمند بود طوری که با درگیری فراوان و مسحور به سوی آینده ی مبهم و تقدیر معین شده توسط او کشیده میشدی... حقیقتا که نویسنده برای ماجرای خود خدایی می کند....8-)

اولین کتابی که از آلبر کامو خوندم همین کتاب بود و باید بگم که عالی بود ودر عین حال مجبور بودم بعضی از صفحه ها رو که تعدادشون هم کم نبود دوبار بخونم تا کاملا برام جا بیفته. جملاتی فوق العاده زیبا و سرنوشت ساز که از نگاهی زیبا و منحصر به فرد

قضیه ی این مترجم رو نمیدونم چیه به هر حال بگذریم مهم اینه که این یه اثر به جاماندنی از سفرنامه های معاصره وعقایدش هم از نظر من قابل تقدیره و خیلی میتونه امیدوار کننده باشه که همچین کسایی هم توی این جامعه ی سردرگم و حیران وجود داشته... از ه

وثتی این کتاب رو می خوندم حس عجیبی داشتم با اینکه تو شرایط اون نبودم ولی با تمام وجود لمسش می کردم.... واقعا زیبا بود ... خلاصه حتما خوندن این کتاب رو تجربه کنید....:-)

شعر رهایی است ،نجات است و آزادی! تردید یست که به یقین می گراید و گلوله ای که به انجام کار شلیک می شود ،آهی به رضای خاطر است از سر آسودگی و قاطعیت چار پایه است به هنگامی که سر انجام از زیر پا به کنار افتد تا بار جسم زیر فشار تمامی حجم خویش د

من عاشق اشعار این کتاب هستم حال شاعر آنها می خواهد خیام باشد می خواهد کس دیگری مهم چیز دیگری است! خیلی از آنها را مثل ترانه ای روزها زمزمه می کنم وقتی خیلی فشار درسی و مسائل زندگی به من نمود می کنه این اشعار مثل اکسیری مملو از انرژی در رگه

یه مطلبی رو دوست دارم به دوستان توصیه کنم [b]وقتی آدم از خوندن یه کتاب یا مطلب به وجد میاد وخیلی لذت می بره دلیل بر این نمیشه که زیادی بزرگش بکنه و توی حالت اغمای اون لذت حرف هایی بزنه که از یه انسان به دور باشه [/b] البته این حرف من یه

من با این همه شلوغ کردن مخالفم. به نظر من ایران هیچ انتخاب خوبی نداشت و مثل این بود که بین بد و بدتر و بدترین و بدترینها انتخابی بکند . هیچ کدام از دولتمردان ما به فکر این آب و خاک و مردم ما نیستند پس چه فرقی می کند . آره از یه طرف میشه گف

من خیلی این جور کتاب ها رو دوست دارم یه جورایی حس می کنم مایه افتخار همه ایرونیاس که نویسندگان و شاعران زبردست و ماهری از همون ابتدا داشته و داره ;-) امیدوارم همه ایرونیا اینطوری فکر کنن.....! [b]چه خوش روزی بود روز جدایی اگر با وی نبا