نیکلای گوگول

(1809 - 1852 م)

نیکلای واسیلویچ گوگول نویسندهٔ بزرگ روسی, متولد یکی از شهرهای مرکزی اوکراین است. او در سال 1828 پس از اتمام دبیرستان به سن پترزبورگ رفت و در سال 1830 به عنوان منشی در یک اداره دولتی مشغول شد. گوگول درام‎نویسی طنزپرداز و بنیانگذار مقولاتی در ادبیات روسیه بود که به نقد واقعگرایانه معروف شد. انتشار رمان «نفوس مُرده» در ۱۸۴۲ او را به اوج شهرت رساند. آنچه نثر گوگول را در میان سایر آثار منثور بارز می‌سازد بازی‌های زبانی اوست که به عنوان یکی از شگردهایش در نویسندگی محسوب می‌شود. شاهکار گوگول داستان " شنل" است که به عنوان اولین داستان کوتاه امروزی شناخته می شود اهمیت این داستان چنان است داستایوفسکی درمورد آن گفته است "همه ی ما از زیر شنل گوگول بیرون آمده ایم ". گوگول اواخر عمرش تحت تأثیر کشیشی متعصب، پدر کنستانتینفسکی، قرار گرفت و دنباله‎ی نفوس مُرده را سوزاند؛ آن‎هم فقط ده روز پیش از مرگش. او در ۴ مارس ۱۸۵۲ در آستانه‎ی جنون درگذشت.