حسین سمیعی

(1254 - 1332 هـ.خ)

او ریاست فرهنگستان ایران را برعهده داشت.پدرش میرزاحسن خان ادیب‌السلطنه از خاندان سمیعی گیلان و اعضای دیوانی بود که مدت‌ها پیشکاری امیرافخم همدانی (حاکم کرمانشاه) را برعهده داشت. حسین نزد معلمان خصوصی تحصیلات خود را آغاز کرد و پس از آنکه مقدماتی از فارسی و عربی فرا گرفت، تحصیلات خود را نزد دو تن از عرفا و دانشمندان معروف کرمانشاه به نام ابوالفقراء اصفهانی و میرزای سالک ادامه داد و در ادبیات فارسی و اصول حکمت و ادبیات عرب معلوماتی کسب کرد. سپس به درخواست حسام‌الملک همدانی وارد دارالفنون ناصری شد و تحصیلات خود را ادامه داد و زبان‌های خارجی و شیوه نگارش و حسن خط آموخت. او در طی دوران عمر خود سمتهای مختلفی همچون رئیس فرهنگستان ایران، وزیر کشور، وزیر عدلیه، وزیر تجارت و فوائد عامه، وزیر مشاور، معاون نخست‌وزیر، کفیل (سرپرست) وزارت داخله، سناتور، نماینده مجلس شورای ملی، سفیرکبیر ایران در افغانستان و استاندار آذربایجان را به عهده داشته است.