جان بنویل

(1945 م)

ویلیام جان بنویل (به انگلیسی: William John Banville) در سال ۱۹۴۵ در وسکفورد ایرلند به دنیا آمد. او سیزده رمان منتشر کرده است. بنویل ساکن دوبلین است. او با نوشتن رمان دریا در سال ۲۰۰۵ جایزه ی ادبی من بوکر را از آن خود کرد. پدر بنویل دفتردار و مادرش خانه‌دار بود. بنویل تحصیلات دانشگاهی ندارد. او در مدرسه‌ی برادران مسیحی و در کالج «سنت پیتر» آموزش دیده‌است. جان از ۱۸سالگی محل زندگی‌اش را ترک کرد و چندسال بعد شغلی به‌عنوان کارمند شرکت هواپیمایی به‌دست آورد. در سال ۱۹۸۴، به عضویت انجمن ایرلندی هنر درآمد، اما در سال ۲۰۰۱ استعفا کرد. او همچنین در سال ۲۰۰۷ به‌عنوان عضو افتخاری خارجی آکادمی آمریکایی علوم و هنر انتخاب شد. او در حال حاضر ساکن «دوبلین» است. بنویل دو پسر از همسر دومش و دو دختر از ازدواج اولش دارد. جان با نام مستعار «بنجامین بلک» داستان‌های جنایی می‌نویسد و به‌عنوان نویسنده‌ی داستان‌های پلیسی مورد تحسین قرار گرفته‌است؛ رمان «مرگ در تابستان» را با نام مستعار «بنجامین بلک» در آمریکا منتشر کرد. او تاکنون آثار متعددی منتشر کرده‌است. رمان «کتاب مستند» او در سال ۱۹۸۹ نامزد دریافت جایزه‌ی ادبی «من بوکر» بود، اما ۱۶ سال بعد توانست این جایزه را به‌سبب نوشتن رمان «دریا» از آن خود کند. او همچنین در سال ۱۹۸۱ جایزه‌ی «گاردین» را برای نگارش رمان «کپلر» دریافت کرد. تاکنون چندین فیلم و مجموعه‌ی تلویزیونی برپایه‌ی آثار جان بنویل ساخته شده‌است. از مهم‌ترین فیلم‌های سینمایی می‌توان به بازتاب (۱۹۸۴ / کوین بیلینگتون)، دورنمای دریا (۱۹۹۴ / سالیوان تادئوس)، سپتامبر سال گذشته (۱۹۹۹ / دبورا وارنر) و دریا (۲۰۱۱ / دبورا وارنر) اشاره کرد. در کارنامه‌ی ادبی جان بنویل می‌توان به جایزه‌ی یادبود «دکتر کوپرنیک» (۱۹۷۶)، جایزه‌ی «کتاب سال ایرلندی» (۲۰۰۶)، «انجمن سلطنتی ادبیات یاران» (۲۰۰۷) و جایزه‌ی افتخاری «انجمن دانشگاه فلسفی» (۲۰۰۹) اشاره کرد. دیگر آثار این نویسنده عبارت است از: «کتاب شواهد» (۱۹۸۹)، «اشباح» (۱۹۹۳)، «آتنا» (۱۹۹۵)، «ارک» (۱۹۹۶)، «کفن» (۲۰۰۲) و «بی‌نهایت» (۲۰۰۹). رمان‌های «کریستین فالز» (۲۰۰۶)، «قوی نقره‌ای» (۲۰۰۷)، «لمور» (۲۰۰۸)، «مرثیه‌ای برای ماه آوریل» (۲۰۱۰) و «مرگ در تابستان» (۲۰۱۱) با نام مستعار «بنجامین بلک» از آثار منتشرشده‌ی این نویسنده‌ی ایرلندی است.