ابوبکر ربیع بن احمد اخوینی بخاری

«ابوبکر ربیع بن احمد اخوینی بخاری»، پزشک سده چهارم قمری بوده است. آگاهی‌های اندکی که از زندگی وی در دست است، از اثر معروف او کتاب «هدایه المتعلمین فی الطب» است. کنیه وی را ابوحکیم نیز ذکر کرده‌اند. شهرت او با اختلاف: اخوی، اخوین، اجوینی و آخربی نیز یاد شده که قطعا بر اثر تصحیف بوده است. استاد مینوی، تاریخ مرگ اخوینی را با توجه به اینکه وی شاگرد ابوالقاسم طاهر بن محمد بن ابراهیم مقانعی بود و این شخص نیز خود شاگرد محمد بن زکریای رازی (د ۳۱۳ ق) بوده، حدود سال ۳۷۱ ق، حدس زده است. اخوینی بر اساس شواهدی که خود در کتاب «هدایه» ذکر کرده، اهل بخارا بوده؛ چنان که در جایی از همین کتاب از لهجه بخارایی بهره جسته و حتی از سپیدماشه که آبگیری از حوالی بخاراست، یاد می‌کند.