دیوان مدهوش تهرانی

به کوشش: احمد کرمی

میرزا اسماعیل تهرانی متخلص به «مدهوش» از راه کسب و کار معیشت می‌نمود. نخست به علاقبندی گروید و در آن کار استادی بی‌مانند و در آخر پیشه بلورفروشی اختیار و دارای بضاعتی شد. دکانش مجمع ادبا و عرفا بود. بیشتر قواعد شعر را از یغما فرا گرفته است. او به روزگار ناصرالدین شاه (1264 ـ 1313) می‌زیسته است.