زبانشناسی عملی: راهنمای بررسی گویشها

زبانشناسی عملی نام شاخه ای از دانش نوین زبانشناسی است که به بررسی شیوه ها و تکنیکهای عملی پژوهش زبانی اختصاص دارد. کتابهای زبانشناسی عملی در واقع راهنمای عملی این حوزه نبودند و فعالیت لهجه شناسان، قوم نگاران و حتی دانشجویان غیرحرفه ای کاربردی تر بوده. تأکید نویسنده این کتاب، ویلیام سامارین بیشتر بر جمع آوری اطلاعات زبانی از محل است. وی این شیوه را در پنج فصل بیان کرده و در دو فصل به شرح کاربرد اطلاعات پرداخته است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات هم در فصل نهم کتاب بیان شده است. این کتاب برای پژوهندگان آشنا با مباحث زبانشناسی تدوین شده و آنها را برای پژوهشهای عملی زبانشناسی با منبع اطلاعاتی خود یعنی گویشوران زنده زبانها آماده می کند. همچنین می تواند برای نوآموزان زبانهای جدید که اطلاعات دستوری کافی ندارند مفید باشد. مترجم این اثر، لطیف عطاری با توجه به گستردگی دامنه تحقیقات عملی زبان فارسی و خلأ پژوهش علمی در این حوزه، به ترجمه این کتاب دست زد و آن را در نشر دانشگاهی به ویرایش علی صلحجو به طبع رساند.