صنعت فرهنگی
امتیاز دهید
امتیاز دهید
گروه نویسندگان
فعالیت در بخش فرهنگ و هنر از قدمت زیادی برخوردار نمی‌باشد. فعالیت‌هایی از قبیل تولید و مصرف کالاها و خدماتی چون کتاب، فیلم، موسیقی، خدمات نمایشی و موزه‌ها در حساب‌های ملی عموم کشورها، کمابیش اجزای تشکیل‌دهنده بخش فرهنگ و هنر تلقی می‌شوند. اگرچه مفهوم «صنعت فرهنگی» هنوز در حال شکل‌گیری است و دائماً تعاریف جدیدی درباره آن ارائه میشود، اما به هر تقدیر نگرش‌های اساسی‌ای را درباره منابع تولید ثروت در اقتصادهای نوین و پایداری جوامع در عصر تغییرات سریع، در اختیار ما می‌گذارد. به کمک این مفهوم می‌توان روابط حاکم بر سازمان‌های فرهنگی غیر انتفاعی و شرکت‌های خصوصی که در صنعت نشر، رادیو و تلویزیون، فیلم، موسیقی، هنرهای نمایشی، هنرهای تجسمی و طراحی مشغول به فعالیت می‌باشند را بررسی نمود. همچنین می‌توان به افتراقات و پیوندهای متقابل بین انواع مختلف فعالیت‌های فرهنگی و هنری پی برد. این فعالیت‌های متنوع شامل عضویت در گروه‌های موسیقی غیر حرفه‌ای، تحقیق درباره شجره‌نامه‌های خانوادگی، شرکت در فعالیت‌های هنری حرفه‌ای، نمایشگاه‌های موزه، توریسم، خرید کتاب و نوار موسیقی، تماشای تلویزیون یا فیلم‌های سینمایی میشود. بخش فرهنگ دربرگیرنده هنرمندان خلاق و دانشگاهیانِ رشته‌های علوم انسانی است. به علاوه این بخش شامل انواع سازمان‌ها و افراد میشود. نگارخانه‌ها و مراکز هنری نمایشی، کتابخانه‌ها و آرشیوهایی که میراث فرهنگی ما را حفاظت کرده و مطالعات دانشگاهی را میسر می‌سازد. سازمان‌های غیرانتفاعی و انتفاعی که چیستی محصولات فرهنگی و چگونگی اشاعه‌ی آنها را تعیین می‌کنند؛ سازمان‌هایی که از طریق آنها بسیاری از افراد می‌توانند در فعالیت‌های هنری شرکت کنند و نهایتاً آموزگاران و اساتیدی که در همه سطوح مشوق دانش‌آموزان و دانشجویان در پیگیری فعالیت‌های هنری، احترام به گذشته تاریخی و کسب توانایی در تشخیص موضوعات حاشیه‌ای از موضوعات ارزشمند و معنادار هستند همه می‌توانند به ارتقاء صنعت فرهنگی کمک شایان توجهی کنند. در این گزارش سعی شده است در راستای معرفی صنعت فرهنگی، گامی مفید برداشته شود لذا در مقالات ارائه شده به بررسی موانع تجارت کالاهای فرهنگی با کشورهای همسایه، بررسی عوامل مؤثر در رونق صنعت جهانگردی در ایران، فرهنگ و جایگاه آن در اکوتوریسم، ارزش‌گذاری کالاهای فرهنگی، نقش رسانه‌ی ملی در فرهنگ‌سازی حجاب در میان دختران دانش‌آموز و غیره پرداخته خواهد شد. مقالات این شماره عبارتنداز: بررسی موانع صنعت فرهنگی میان تجار ایران و آذربایجان- دکتر سید رضا صالحی وعلیرضا هرمزپور بررسی نقش مسابقات فرهنگی و هنری در رشد خلاقیت دانش‌آموزان-علی رشیدپور بررسی عوامل مؤثر در رونق صنعت جهانگردی ایران و تأثیر این عوامل در میزان رضایت جهانگردان (با تأکید بر شهر اصفهان)-مجید کفاشی بررسی میزان مشارکت ناشران در فرآیند تولید کتاب در شهر تهران-دکتر رمضانعلی رؤیایی و سهراب حمیدی روش‌ها و تکنیک‌هایی برای ارزش‌گذاری کالاهای فرهنگی (میراث فرهنگی)-عباسعلی قیومی و علی رشیدپور فرهنگ در اکوتوریسم و پیامدهای آن-مزدک دربیکی بررسی نقش رسانه ملی در فرهنگ سازی حجاب در میان دختران دانش آموز (مورد مطالعه: منطقه 3 آموزش و پرورش)-دکتر اسماعیل کاوسی و پروین خالصی
بیشتر
فعالیت در بخش فرهنگ و هنر از قدمت زیادی برخوردار نمی‌باشد. فعالیت‌هایی از قبیل تولید و مصرف کالاها و خدماتی چون کتاب، فیلم، موسیقی، خدمات نمایشی و موزه‌ها در حساب‌های ملی عموم کشورها، کمابیش اجزای تشکیل‌دهنده بخش فرهنگ و هنر تلقی می‌شوند. اگرچه مفهوم «صنعت فرهنگی» هنوز در حال شکل‌گیری است و دائماً تعاریف جدیدی درباره آن ارائه میشود، اما به هر تقدیر نگرش‌های اساسی‌ای را درباره منابع تولید ثروت در اقتصادهای نوین و پایداری جوامع در عصر تغییرات سریع، در اختیار ما می‌گذارد. به کمک این مفهوم می‌توان روابط حاکم بر سازمان‌های فرهنگی غیر انتفاعی و شرکت‌های خصوصی که در صنعت نشر، رادیو و تلویزیون، فیلم، موسیقی، هنرهای نمایشی، هنرهای تجسمی و طراحی مشغول به فعالیت می‌باشند را بررسی نمود. همچنین می‌توان به افتراقات و پیوندهای متقابل بین انواع مختلف فعالیت‌های فرهنگی و هنری پی برد. این فعالیت‌های متنوع شامل عضویت در گروه‌های موسیقی غیر حرفه‌ای، تحقیق درباره شجره‌نامه‌های خانوادگی، شرکت در فعالیت‌های هنری حرفه‌ای، نمایشگاه‌های موزه، توریسم، خرید کتاب و نوار موسیقی، تماشای تلویزیون یا فیلم‌های سینمایی میشود. بخش فرهنگ دربرگیرنده هنرمندان خلاق و دانشگاهیانِ رشته‌های علوم انسانی است. به علاوه این بخش شامل انواع سازمان‌ها و افراد میشود. نگارخانه‌ها و مراکز هنری نمایشی، کتابخانه‌ها و آرشیوهایی که میراث فرهنگی ما را حفاظت کرده و مطالعات دانشگاهی را میسر می‌سازد. سازمان‌های غیرانتفاعی و انتفاعی که چیستی محصولات فرهنگی و چگونگی اشاعه‌ی آنها را تعیین می‌کنند؛ سازمان‌هایی که از طریق آنها بسیاری از افراد می‌توانند در فعالیت‌های هنری شرکت کنند و نهایتاً آموزگاران و اساتیدی که در همه سطوح مشوق دانش‌آموزان و دانشجویان در پیگیری فعالیت‌های هنری، احترام به گذشته تاریخی و کسب توانایی در تشخیص موضوعات حاشیه‌ای از موضوعات ارزشمند و معنادار هستند همه می‌توانند به ارتقاء صنعت فرهنگی کمک شایان توجهی کنند. در این گزارش سعی شده است در راستای معرفی صنعت فرهنگی، گامی مفید برداشته شود لذا در مقالات ارائه شده به بررسی موانع تجارت کالاهای فرهنگی با کشورهای همسایه، بررسی عوامل مؤثر در رونق صنعت جهانگردی در ایران، فرهنگ و جایگاه آن در اکوتوریسم، ارزش‌گذاری کالاهای فرهنگی، نقش رسانه‌ی ملی در فرهنگ‌سازی حجاب در میان دختران دانش‌آموز و غیره پرداخته خواهد شد. مقالات این شماره عبارتنداز: بررسی موانع صنعت فرهنگی میان تجار ایران و آذربایجان- دکتر سید رضا صالحی وعلیرضا هرمزپور بررسی نقش مسابقات فرهنگی و هنری در رشد خلاقیت دانش‌آموزان-علی رشیدپور بررسی عوامل مؤثر در رونق صنعت جهانگردی ایران و تأثیر این عوامل در میزان رضایت جهانگردان (با تأکید بر شهر اصفهان)-مجید کفاشی بررسی میزان مشارکت ناشران در فرآیند تولید کتاب در شهر تهران-دکتر رمضانعلی رؤیایی و سهراب حمیدی روش‌ها و تکنیک‌هایی برای ارزش‌گذاری کالاهای فرهنگی (میراث فرهنگی)-عباسعلی قیومی و علی رشیدپور فرهنگ در اکوتوریسم و پیامدهای آن-مزدک دربیکی بررسی نقش رسانه ملی در فرهنگ سازی حجاب در میان دختران دانش آموز (مورد مطالعه: منطقه 3 آموزش و پرورش)-دکتر اسماعیل کاوسی و پروین خالصی
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی صنعت فرهنگی
صنعت فرهنگ cultural industry از مفاهیم اساسی ( مکتب فرانکفورت ) و از ابداعات دو متفکر و فیلسوف آن " آدرنو " و " هورکهایمر " در کتاب معروف ( دیالکتیک روشنگری ) است.
این مفهوم بیشتر ناظر بر تولید فرهنگ توده ای است. آنچه که از دیدگاه مفهومی این fact را آگاهانه دچار تناقض میکند این است که واژه ی فرهنگ را در کنار برابر نهاده آن یعنی فرهنگ قرار میدهد.
تبیین آدرنو و هورکهایمر از صنعت فرهنگ ، تبیینی اقتصادی است که از این منظر به بخشی از بازتفسیر " ماتریالیسم دیالکتیک " تبدیل میشود. که این خود درون مایه محوری ( دیالکتیک روشنگری ) است.
صنعت فرهنگ که تبلیغات ، رادیو و سینما را در بر می گیرد ارزش مصرف را به چیزی تبدیل می کند که نظام سرمایه داری آن را تولید کرده است.
بطورکلی آنچه حایز اهمیت است پیشرفت های صنعتی و پیدایش جوامع پساصنعتی و مابعدسرمایه داری فراهم کردن شرایط صنعت برای ورود به فرهنگ از کانال رسانه مجازی و وسایل ارتباط جمعی مخصوصا ماهواره و اینترنت و ایجاد فرهنگ توده وار صنعتی و اجتماعی و گسترش ثروت های عظیم و خلق ایستارهای فرهنگی از مجرای تبلیغات گسترده رسانه ای در نظام دهکده ی جهانی مک لوهانی است.
آنچه امروز از آن بعنوان：( صنعت فرهنگ ) ، ( صنعت سینما ) ، ( صنعت ) از آن نام میبرند ناظر بر ورود دستاوردهای جامعه پسا صنعتی و داری برای برای تغییر و همانند های فرهنگی با صورتبندی صنعتی اما با رویکرد فرهنگی است.!
[center][/center]