غرب زدگی

در مورد آقای جلال آل احمد نکته جالب این بود که مرتب از دیگران انتقاد می کرد و آنان را شیره ای خطاب می کرد و در یک نطق خود بزرگ بین ( که این خودخواهی و خود بزرگ بینی جلال و فحاشی به دیگران از خصیصه های بارز نوشتار وی است) در یک خطابه مشهور ایشان آقای شاهپور بختیار را شیره ای خطاب کرد، طنز تاریخ این است که به گفته سمین دانشور همسر جلال آل احمد ، جلال بر اثر سوءمصرف مواد مخدر درگذشت . شوربختانه دست ها و افکار پلید؛ افرادی که سزاوار نبودند را تحت برچسب روشن فکر به ملت ایران تحمیل کردند، برای مثال آقای جلال آل احمد چنان دروغگو بود که با اینکه از غرق شدن صمد بهرنگی ( نویسنده ای که کتاب هایش در کانون فکری کودکان به چاپ می رسید) مطمئن بود مرگ وی را یک قتل آن هم قتلی توسط شاه مملکت خواند تا با دروغ گویی به اهدافش برسد. در پرده آخر زندگی نیز به مکه رفت و رفیق و نویسنده مورد علاقه امام شد.

درباره حجم شعور جلال آل احمد همین بس که در کتاب نفرین زمین تراکتور را عامل بدبختی روستائیان می‌داند و توصیه به بازگشت به کشاورزی سنتی می‌کند. حکم همان است دیوانه چون دیوانه بیند خوشش اید.

« غرب زدگی مهمترین و تاثیرگذارترین اثر جلال آل احمد است » ، شاید اثرگذارترین بوده ولی من مدیر مدرسه و سنگی بر گوری را ترجیح می دهم ، شاید به این دلیل که اول این کتاب های او را خواندم !

اعدام شیخ فضل الله نوری کار «غرب‌زده‌ها» بود؟!
محمدرضا سرگلزایی در یادداشتی تلگرامی نوشت: هر گاه از بزرگراه شیخ فضل الله نوری وارد اتوبان جلال می شوم بی اختیار یاد خطای تاریخی جلال آل احمد می افتم!
جلال آل احمد در کتاب غرب زدگی خود راجع به اعدام شیخ فضل الله نوری چنین نوشته است: “به هر صورت از آن روز بود که نقش غرب زدگی را همچون داغی بر پیشانی ما زدند. و من نعش آن بزرگوار را بر سر دار، همچون پرچمی می دانم که به علامت استیلای غرب زدگی پس از دویست سال بر بام سرای این مملکت افراشته شد.”
این نتیجه گیری غلط جلال را با آب و تاب در کتاب های درسی به خورد دانش آموزان این مملکت می دهند و گناه بردار کردن شیخ فضل الله را به گردن غرب زدگان می اندازند بگذریم که خود واژه غرب زدگی نیز اصطلاحی “من در آوردی” و تعریف نشده است که می توان آن را همچون برچسبی بر پیشانی هر شخص و جریانی چسباند. این واژه من در آوردی از ابداعات سید احمد مهینی یزدی معروف به احمد فردید بود که خود، شیفته ی مارتین هایدگر فیلسوف نازی آلمان هیتلری بود. فردید بین فلسفه پدیدار شناختی هایدگر و عرفان ابن عربی وجه مشترک پیدا می کرد!
داستان شیخ فضل الله نوری اما داستان دیگری است. شیخ فضل الله که در ابتدای انقلاب مشروطه در کنار سید عبدالله بهبهانی و سید کاظم طباطبایی قرار داشت بعدا با سید عبدالله بهبهانی اختلاف پیدا کرد و مشروطه را ضد دین تلقی کرد و مشروطه خواهان را مهدورالدم خواند!
محمد علی شاه قاجار هم که با برقراری مشروطه حکومت بی قید و شرط پادشاهی خود را در محدودیت می دید از فتوای شیخ فضل الله و چند تن از امام جمعه های همگام با وی استقبال کرد و کودتایی را سازماندهی کرد که حاصل آن به توپ بستن مجلس و اعدام بسیاری از مشروطه خواهان بود که شیخ آنها را مهدورالدم خوانده بود.
کودتای محمدعلی شاه که شکست خورد شیخ فضل الله به عنوان تئوریسین شرعی کودتا محاکمه و اعدام شد اما نکته مهم این است که در این محاکمه و اعدام هم ” غرب زده ها” نقش اصلی را نداشتند بلکه این ماجرا توسط خود روحانیون کارگردانی می شد!
مکاتبات بین سید عبدالله طباطبایی و سید کاظم طباطبایی با علمای نجف باعث شد که مراجع تقلید نجف معروف به آیات ثلاث در تلگرافی که در تاریخ ۲۹ ذیقعده ۱۳۲۵ هجری قمری فرستادند شیخ فضل الله نوری را “مفسد” اعلام کنند! حکم مفسد بودن شیخ فضل الله امضای آیت الله العظمی محمد حسین نجل میرزا خلیل، آیت الله العظمی محمد کاظم خراسانی و آیت الله العظمی عبدالله مازندرانی را دارد!
قاضی دادگاهی که شیخ فضل الله را محاکمه و به اعدام محکوم کرد “شیخ ابراهیم زنجانی” بود. این مرد ۲۰ سال در حوزه علمیه نجف علوم دینی خوانده بود و شاگرد آخوند خراسانی، شیخ محمد لاهیجی و حاجی میرزا خلیل بود
این که اعدام شیخ فضل الله نوری اقدامی غلط بوده یک مساله است و این که این کار غلط را به گردن کسانی غیر از آمرین و عاملین آن بیاندازیم امر دیگری است.
بحث درست و غلط بودن این اقدام یک بحث تحلیلی و حقوقی است که هر فرد و جریانی بسته به گرایش سیاسی و فلسفی خود می تواند رأیی متفاوت داشته باشد اما این که این اقدام را از دوش کارگردانان اصلی آن برداریم و به دوش دیگران بیاندازیم تحریف تاریخ است و تحریف تاریخ در سطح کلان و اجتماعی باعث افکار بیمارگونه، تصمیمات غلط و حرکت های اجتماعی بیمار می شود.
چگونه انتظار داریم ملتی که تاریخ خود را نمی داند تصمیمات درست بگیرد؟!

کهکشانی از نادانی
اقیانوسی از جهالت
و انباری از حماقت!
وای به حال کتابی که عنوانش از حضرت فردید به عاریت گرفته شده باشد
فلک زدگی درد بی درمانی بود که آل احمد دچارش شده بود و درمانی برایش نبود.

مرگ بر آمریکایی بودن درونمان, مرگ بر صهنونیزم نفسمان, مرگ بر خود بزرگ بینی و برتری جویی و استکبار خودمان, مرگ بر شعار بی عمل, مرگ بر دغل
البته رابطه نزدیکبا ایالات متحده داشتن شرط خوشبختی یک کشور نیست و خوب است وضع و حال مکزیک را در نظر داشته باشیم.
ولی بد نبود در کنار ایالات متحده به روسیه نیز اشارتی می فرمودید که در طول تاریخو با هر شیوه حکومتی که داشته به ایران ضربه زده است.
سیاست پدر و مادر و دوست و آشنا نمی شناسد.
منافع ملی هر کشور باید بیشترین اولویت را برای او داشته باشد.
در سال 1979 با وجود کمک های فراوان چین به ویتنام شمالی درگیر نبرد با آمریکا، به دلیل اختلافات مرزی و رقابت در کامبوج بین این دومتحد ایدئولوژیک جنگی سخت درگرفت.
سردمداران ویتنام متحد منافع ملی را بسیار مهم تر از ایدئولوژی مشترک می دانستند.
اکنون نیز رابطه ویتنام و دشمن خونی سابق یعنی آمریکا، گرم تر از همسایه بزرگ شمالی یعنی چین است و به دلیل زیاده خواهی چین در دریای چین جنوبی پیوند های ویتنام و ایالات متحده در حال مستحکم تر شدن می باشد.

ویتنامی ها اجازه ندادند کشورشان به حیات خلوت ایالات متحده و چین بدل شود.
به این می گویند کشورداری بر پایه واقع بینی

دوست عزیز جناب دبیرزاده
تا حدودی با شما موافقم،
فقط مشکل من اینجاست که غرب را قبله ی آمال بشری بدانیم و هرچه را که غربی ها به خوردمان دادند، از تاریخ و فلسفه و اقتصاد و علوم انسانی و غیر انسانی ;-) گرفته تا فرهنگ و مد و خوراک و پوشاک و ... را چشم بسته قورت دهیم و سپس همان ها را به عنوان نشانه های تمدن و تجدد، با افتخار به همه نشان دهیم.
امیدوارم توانسته باشم مفهوم را برسانم.

حضرت محمد (ص) :شیطان مانند خون در رگ های انسان جاریست.
حضرت علی (ع): بزرگترین دشمن تو همان نفسی است که درون توست.
پس شیطان بزرگ و استکبار قبل از اینکه در آمریکا باشد ,در خودمان است.
وحشی گری مغولی محدود به چنگیز و تیمور نیست,همانطور که الآن از داعش بروز کرده است, جاهلیت و بت پرستی اعراب فقط محدود به عربستان قبل از اسلام نیست, نژاد پرستی, صفت مخصوص صهنونیست ها نیست...
همه ی اینها بالقوه در ما هم هست.
همی ما فرزندان آدمیم, همه از اهالی کره ی زمینیم و انسان ها نفس واحده ای هستند : بنی آدم اعضای یک پیکرند.
مرز های جغرافیایی و تقسیم بندی های نژادی و تاریخی, ما را از واقعیت خودمان کور کرده است.
وقت آنست که کتاب تاریخ و جغرافیا را ببندیم و کتاب وجود خودمان را باز کنیم و خودمان را بشناسیم.
مرگ بر آمریکایی بودن درونمان, مرگ بر صهنونیزم نفسمان, مرگ بر خود بزرگ بینی و برتری جویی و استکبار خودمان, مرگ بر شعار بی عمل, مرگ بر دغل.

بسیاری از مردم پندار نادرستی درباره غرب دارند ، شایدمردم غرب را با مدرنیته به خطا میگیرند ، وگرنه اروپای امروزی با آنچه که پیش از انقلاب صنعتی بوده بسیار فرق میکند ،
ما باید از خود بپرسیم "آیا ما ایرانیها شرقی ایم ؟" شرقی همانند چین و هندو ژاپن؟ البته که نه .
درون خود اروپا (غرب!) هم فرقهای فرهنگی بسیاری میان مدیترانه ایی ها(جنوبیها) و نورودیک ها(اروپای شمالی ها) هست ، پس غرب را نباید یک منطقه جغرافیایی دانست.
شاید بتوان گفت تنها فرق بنیادی مدرنیته (غرپ) با جهان سنتی در این است که :
درمنش مدرن باورمند به ارزشهای مطلق نیستند و تنها ارزشهای نسبی هستند( relativism)
سود و بهره مادی کاربردی را در هر کاری دنبال میشود (utilitarianism )
و پرهیز از درد و رنج و افزایش خوشی نیز باید الگو باشد (اپیکوریسم)
هر کس برای خود جهانی جداگانه دارد که نباید و نمیتوان او را فدای انجمن (جامعه) و آرمانهای گروهی کرد (individualism /existentialism )
هر پدیده ایی را باید بروش عقلی و منطقی و با داده های در دسترس و با آزمون و سنجش بررسی کرد (rationalism)
هویت ها همه برگرفتنی اند نه زایشی بنابراین هر کسی بر پایه توانش میتواند هر چه که خواست بشود و باشد (globalization) .
اما هیچ کشوری چه در اروپا و چه در آسیا نیست که هنوز خودرا یکسره از ارزشهای مطلق سنتی رها کرده باشد چون بسیاری از این ارزشها در تاروپود فرهنگ مردم استوار شده اند ،
در ضمن، در عکس جلال بروی کتابش، کلاهی بسر دارد که فرانسوی ها میپوشند;-).

کتابی بسیار خواندنی8-)8-)8-)8-)