زندگی جنگ و دیگر هیچ

بحث همه اش بیفایده است...
حق با شماست
بحث داره از مسیر کتاب منحرف میشه

با اینکه ...
اما باز هم ممنون
@

حق با شماست
بحث داره از مسیر کتاب منحرف میشه

بحث همه اش بیفایده است.......
[edit=mehdi57]1390/03/25[/edit]

سلام
من نظرات شما را دنبال می کردم زیرا از نظراتی که شما می دادید مشخص بود که جنگ دیده هستید و من با اینکه متولد بعد از جنگ هستم به دانستن آن رخ داد ها علاقمه مند هستم
نظر آخری را که نوشتید با قسمت های اول آن موافقم جنگ تقدس ندارد
این جملات شما بسیار منطقی بود
" تقدیس کردن جنگ، تقدیس کردن تباهی است. فقط کسی که جنگ را آغاز می کند، آنرا مقدس می داند. هیتلر و صدام حسین نمونه های این ادعا هستند"
اما به باور من بعد دچار اشتباه شدید عبارت هایی بی معنی مثل دفاع مقدس و حمایت از رفتار قرون وسطایی و طالبانی آن دوره هیچ شباهتی با بخش های اول کامنت شما ندارد جالب هست که همان نظر افراطی طالبانی در مورد نقاشی های معروف را مسببین جنگ در آن دوره داشتند

که بعد از سال های اولیه ی جنگ مسئولان را بر ان داشت تا به جای جنگ از عبارت دفاع مقدس استفاده کنند. این عبارت نه مقدس شمردن آدم ها و ابزار جنگ که فقط و فقط مقدس دانستن دفاع مشروعی بود که یک ملت در مقابل نیرویی متجاوز به آن دست می زند

کابر محترم و رزمنده گرامی شما که در جنگ بوده اید باید بهتر از من بدانید بخش زیادی از این جنگ دفاع نبود و حتی تجاوز بود تجاوزی که دفاع مقدس نام گرفت شما که در جنگ بوده اید حتما از شعارها شنیده اید شعارهایی که جنبه ملی نداشت
را قدس از کربلا می گزرد
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
جنگ نعمت است (تقدس شمردن جنگ که شما آنرا محکوم کردید)
و بسیاری موارد دیگر که نوشتن اینجا درست نیست

دیده ام که رزمنده ی ایرانی بیست کیلومتر یک اسیر زخمی عراقی را کول کرده و از زیر آتشبار بیرونش کشیده است. و باز دیده ام که یک رزمنده انبوه اسرا را در سنگر بتن آرمه ی مهمات زندانی کرده و آنجا را منفجر کرده است. این رفتارها بستگی به موقعیت روانی و زمانی هر شخصی در هنگام وقوع حادثه دارند. دو طرف جنگ از جوانمردی ها و نامردی ها سرشارند. خاصیت جنگ جمع شدن همین تضادهاست.

من نیز در مطالعات خود زیاد متوجه شده ام در هر جنگی این موارد زیاد هست گرچند که حس انتقام جویی و کشتن اسیر ها در دو طرف بیشتر است
از بمباران زمین فوتبال بچه ها در ایران توسط عراقی ها و عدم انداختن بمب توسط عراقی ها در مناطق مسکونی هر دو خیر و شر بودند
گرچند که حالت دوم بیشتر است فردی را برایم معرفی کردند که می گویند بیست اسیر عراقی را کشته است اول باور نکردم اما مثل اینکه حقیقت داشت
کلا این خاصیت بشر است شاید اگر من هم بودم در شرایط مشابه انسانی بی دفاع را می کشتم و در شرایطی مشابه انسانی را از مرگ نجات می دادم
گرچند که جامعه ایران و حتی قوه قضایی ایران همه چیز را سیاه و سفید می بیند
در مورد اشعاری که در صفحات مربوط به جنگ می نویسد به شخصه با برخی بسیار مخالفم مثل آنهای که جنگ را نعمت جلوه می دهند مثل آنهایی که جنگ را از دید صدا و سیما معرفی می کنند
شعر آخری که نقل قول کردید و ماجرای آن دختر مجاهد را نوشتید زیبا بود اما امیدوارم در پس این شعر زیبا این مفهوم نهفته نباشد که برخورد با مجاهدین و شیوه رفتار ها و بسیاری اتفاق های دیگر که رخ داد را توجیه یا دروغ جلوه دهد
امیدوارم این چند بیت نوعی مغلطه جزء به کل نباشد که کمک کردن به انسانی منکر شدن آن همه جنایات فجیع و هولناک باشد
من به عنوان یک ایرانی جنگ ندیده که از مرگ زیادی از ایرانیان در جنگ آگاهم از شما انتظار نداشتم بگوید

شاید آگاهی به همین نکته بود که بعد از سال های اولیه ی جنگ مسئولان را بر ان داشت تا به جای جنگ از عبارت دفاع مقدس استفاده کنند.

این جمله واقعا من را ناراحت کرد گرچند به نظر شما احترام می گذارم اما برایم بسیار غیرقابل باور است انسانی که در جنگ بوده و از خیلی چیزها مطلع هست چنین باوری داشته باشد
موفق باشید :x:x:x:x

هر چند بحث و جدل در مورد یک متن می تواند سرآغازی بر کشف آن متن و در نتیجه لذت بردن جهان آن باشد اما با سرشاخ شدنی چنین موافق نیستم. هر متن ادبی گستره ی فراخی دارد که هر خواننده یا منتقد با توجه به خاستگاه خود آنرا تاویل می کند. ممکن است خیلی های با دیدن مجسمه های برهنه ی میکل آنژ یا نقاشی های داوینچی از جسم زنانه تحریک شوند و فقط عناصر اندامی را ببینند. و ممکن هم هست کسی با دیدن همین مجسمه ها و نقاشی ها به همان تعالی برسد که آرمان هنر است. این تاویل ها نباید ناقض تاویل های دیگر شوند. به هر حال ما می نویسیم تا دیگران بخوانند. هر چند که برخورد قرون وسطایی با هنر مدت هاست که سرآمده و دیگر تقدس گرایی پیشاپیش دست آلوده اش رو شده است اما برخوردهایی چنین با هنر متاسفانه هنوز در جوامع ایدوئولوژیک و رشد نیافته دیده می شود که بسیار مایه ی شرمساری است. نگاه طالبانی به جهان شاید حاصلش همین باشد. تقدیس کردن جنگ، تقدیس کردن تباهی است. فقط کسی که جنگ را آغاز می کند، آنرا مقدس می داند. هیتلر و صدام حسین نمونه های این ادعا هستند. شاید آگاهی به همین نکته بود که بعد از سال های اولیه ی جنگ مسئولان را بر ان داشت تا به جای جنگ از عبارت دفاع مقدس استفاده کنند. این عبارت نه مقدس شمردن آدم ها و ابزار جنگ که فقط و فقط مقدس دانستن دفاع مشروعی بود که یک ملت در مقابل نیرویی متجاوز به آن دست می زند. مقدس شمردن مطلق رزمندگان هم از آن حرف هاست که با هیچ منطقی سازگار نیست. هیچ بنی بشری معصوم نیست. در جنگ با توجه به شرایطی که ایجاب می کند هر رفتاری امکان پذیر است. در جنگ شاهد خیلی چیزها بوده ام که این حرف ها را مطرح می کنم. دیده ام که رزمنده ی ایرانی بیست کیلومتر یک اسیر زخمی عراقی را کول کرده و از زیر آتشبار بیرونش کشیده است. و باز دیده ام که یک رزمنده انبوه اسرا را در سنگر بتن آرمه ی مهمات زندانی کرده و آنجا را منفجر کرده است. این رفتارها بستگی به موقعیت روانی و زمانی هر شخصی در هنگام وقوع حادثه دارند. دو طرف جنگ از جوانمردی ها و نامردی ها سرشارند. خاصیت جنگ جمع شدن همین تضادهاست. در این داستان هم بر خلاف نظرات سوشیالیسم معتقدم که هیچ حرامی رخ نداده است. در میدان جنگ مردی به سمت یک صدا شلیک می کند و بعد متوجه می شود که طرف زن بوده است. او تمام تلاشش را برای نجات او بکار می برد. و در همین رفتار انسانی است که موقعیتش برجسته می شود و به کمال می رسد. کمالی که با درهم آمیختن جسم متلاشی شده ی آنها در اثر انفجار در گودال شکل می گیرد. به هر حال بایسته تر آن است که قصه ها از بعد فنی و ادبی مورد بررسی قرار بگیرند، نه صرفاً برداشت هایی کاملاً شخصی که ربطی به محتوای اثر نیز ندارد.

مرکاوای عزیز
از لینک گزارش تخلف استفاده کن برای موارد اینچنین
فک میکنم توهین به شخص حتی برای "بالا کشیدنش"
کار مناسبی نباشه.
شاد باشی

mehdi57 عزیز
لطفی بکنید و نظرات... سوشیالیسم را بخوانید آنوقت از ادب و عفت کلام حرف بزنید. ذهنیت بیمار گونه ای که همه چیز را بر مدار سکس می بیند و تفسیر می کند. تلاش من آگاهی دادن به او بود که متاسفانه آنقدر فرو رفته که بالا کشیدنش با هزار جرثقیل هم فایده نمی کند. به هر حال پاک کردن این پروفایل هم دردی از کورذهنی این آدمها کم نخواهد کرد. اینها پرچمداران مسلکی هستند که لذت جویی از یک طفل شیرخواره را هم مجاز می دانند اما به دوش کشیدن زنی زخمی را در میدان جنگ حرام. اینها بردگان گلادیاتوری هستند که فقط بردریدن هم نوعان ارضایشان می کند و باورشان نمی شود که در میدان جنگ مردی بتواند زخم پای زنی را ببندد و تحریک نشود. اینها از بنیان بیمارند.
روز خوش
[edit=mehdi57]1390/03/24[/edit]

دوست گرامی مرکاوا!
در صورت اصرار بر این ادبیاتی که بکار می بری
پروفایلت هم پاک خواهد شد.
خوب باشی

هیچی بهت نمیگم چون آدمی به بی فرهنگی و بد دهنیِ تو .. ارزشِ همکلام شدن نداره
..............
[edit=mehdi57]1390/03/24[/edit]

چرا نظر من پاک شده؟!!(?)(?)